No właśnie, ja też nie chcę zazwyczaj (mam nadzieję, że to samo rozumiemy przez to przyznanie się ).

Ten wiersz pełen jest przeciwieństw: ostatniość nadziei promienia kontrastuje ze swobodą; chłód poddania się kontrastuje z kuszeniem; poddanie się oraz utknięcie w marzeniach kontrastuje z raptowną odwagą...

Trudno zrozumieć puentę. Prawdopodobnie piszesz o tym samym od początku, nie ma tutaj nagłych "zwrotów akcji" (raptowne zebranie się na odwagę rozumiem w innym sensie).

Ale jaka to skłonność? Zastanawiam się.

Ciekawa długość wersów, a wobec tego i rytm.

Silv.

PS. A z tą nadzieją to coś jakby w moim temacie.

PS2. Muszę cię pochwalić, masz rytmicznie: co drugą zwrotkę raz 5 sylab, a raz 6. Tuwim to jeszcze nie jest, ale dąży.