- Witaj.
            Nie odpowiedział.
            Siedzieli razem na urwisku. Chmury na niebie, nie zważając na nich, kontynuowały swój taniec. Nim padły kolejne słowa, zdążyły zmienić partnerów.
            - No to skaczesz czy nie?
            - Nie wiem.
            Pomachał nogami nad przepaścią. Odrzucił kosę daleko za siebie. Rzekł:
            - No wiesz, ja tam mam czas.
            - Ale czym właściwie jest czas?
            - Och! Już nie gadaj tak. Czas to mój dobry kumpel, a ty go przedłużasz, a on nie lubi, kiedy ktoś go ciągnie.
            Nieopodal przechadzała się żaba. Kumkała. Najpierw na granicy słuchu, jednak z chwili na chwilę zdawało się, że jest coraz bliżej. Aż w końcu hop!
            - Widziałeś? Nawet się nie zawahała.
            - To zwykła żaba. Ona nie myśli.
            Niemal przeźroczysty dymek wzbił się na metr przed nimi. Nikt nie powiedział tego głośno, ale bardzo przypominał żabę.
            - I tu się mylisz. Jestem pewien, że zanim zaczęła swój ostatni bieg… no może bieg nie jest najwłaściwszym słowem, ale wiesz, o co chodzi. No więc zanim go zaczęła, to siedziała gdzieś tam pod krzaczkiem i rozmyślała nad swoim życiem. A nie, przychodzi i siedzi, dopiero myśli. To bardzo typowe dla ludzi. Jesteś taki typowy.
            Skoczył.
***
            - Witaj.
            Nie odpowiedział.
            Siedzieli razem na urwisku. Chmury na niebie jakby wyłączyły muzykę i pofrunęły za horyzont.
            Wstał podparłszy się kosą. Zaczął chadzać w kółko metr za tym, który nadal siedział.
            - Słuchaj, nie musisz tego robić.
            Odwrócił się zdezorientowany, potrząsnął głową i powiedział:
            - Co? Ty chyba powinieneś mnie namawiać.
            - Nie. Dlaczego?
            - No… wiesz…
            - Nie wiem. Słuchaj, a dlaczego właściwie chcesz to zrobić?
            Wyjął z kieszeni listę i zaczął czytać.
            Skończył.
            - O kurczę. Ale jestem pewien, że to niewystarczający… ce powody. Są jakieś, hm, jasne punkty?
            - Ee. .. Nie, chyba nie.
            - Pokaż listę.
            Podał listę.
            - Ej! Ale spójrz tylko! Tutaj przecież…
            Zastygł z palcem na punkcie trzynastym. Podszedł do urwiska i spojrzał na lecącego.
***
            - Witaj.
            Nie odpowiedziałeś.