A co byś powiedział, Dod, żeby ustalić metrum na 14/7/7?
Wtedy popłynie jak żaglowiec na pełnym morzu.

Spójrz:
- marmurowe boginie / o rzeźbionych powiekach
smutno patrzą na słotę / z barokowej fontanny
nikt nie szuka ochłody / w ich wilgotnych ramionach
nawet księżyc już nie jest / na ich nagość zachłanny -

Zmieniłam "kamiennych", bo "kamień jest poniżej.
W drugiej i trzeciej zwrotce będziesz musiał pokombinować ze słowami, bo mają mniejsze metrum niż pierwsza, ale jest to do zrobienia.
Natomiast zdecyduj, czy mają mieć układ rymów abab, bo pierwsza zwrotka ma tylko bb.
Ja bym przeszła na bb, żeby było większe pole manewru.

- mokry kamień od dawna / porastają zielenie
jakby pragnąc ozdobić / ich szlachetną intymność
i jedynie latarnie świecącymi oczyma
ubierają boginie w szaty tkane przez mglistość -

Masz ramy, więc teraz możesz już się pobawić, wymieniając dowolnie słowa.
Trzecia zwrotka:
- (...) / zniechęcone wilgocią
ludzie suną skuleni / (...)
z ukrywaną przed deszczem / (...)
(...) / (...)
Spróbuj pozbyć się gramatycznego rymu sercami/chodnikami.

No to miłej zabawy.

Potyka, niestety.


Nie ma zgodności akcentów i dlatego rytm się załamuje.
Trzeba byłoby przestawić szyk albo ująć wers inaczej.
No i można byłoby nie powtarzać barokowej fontanny.

Na przykład:
- odleciały gołębie / zniechęcone wilgocią
już nie będą brudziły / marmurowych boginek
ludzie suną skuleni / z przemokłymi myślami
wymijając z daleka / szum fontanny i rynien -

Może coś w tym rodzaju?
Oczywiście możesz dowolnie pozmieniać słowa, ale zachowaj rytm i zgodność akcentów.

Miłego, Dod.

Dla zachwytów ocucenia, trochę innego spojrzenia.

Wydaje mi się, że w pisaniu za dużo o ubieraniu, przyodziewaniu i ozdabianiu. Raz czynią to zielenie, raz porosty, wreszcie… latarnie.
Za dużo też mokrego.
Jeszcze wątpliwość: O jakiej „szlachetnej intymności” mowa? Chyba nie o intymności, którą nosimy również, my nieszlachetni? Jeśli intymność jest tym, o czym nieskromnie sobie myślę, to ona jest raczej zwykłą sprawą, u bogiń też.
Dla mnie to pisanie, to krążenie w kółko na deszczu wokół mokrego tematu.

pzdr
JL

Podoba mi się ten wiersz, lecz fakt, że jego zmysłowość bromem jakby napojona i wilgoci w nim przy dużo.
Może strofę:

zmienić na
- marmurowe boginie kształty (ew. damy) pełne obfitości (ew. krągłości )
smutno patrzą na słotę z barokowej fontanny
nikt nie szuka chłodu w ich cienistej kobiecości
nawet księżyc już nie jest na ich nagość zachłanny -
Mila na pewno napisze, że rym zbyt gramatyczny - co jest faktem - ale wcale taki częstochowski nie jest. Ten wiersz potrzebuje więcej satyny .