Przyciągnął mnie tytuł - uwielbiam obecną w wierszach Kopyta (jak to ujęła Anna Kałuża) „energię, materię, grawitację”, więc zajrzałam i znalazłam równie „melancholijnie wybuchową” mieszankę Nie pamiętam już całego tomiku „[yass]” (choć popełniłam o nim kiedyś minirecenzję: http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/45765/fale-impresje-o-poezji-ostatnich-lat), ale czytałam ostatnio „wierszyk dla lotnych bramkarzy” i mam wrażenie, że Twój wiersz to taka „wariacja nt. wariacji” nt. zagubionej/alternatywnej tożsamości, jej nagle odkrytej przypadkowości, czy wręcz probabilistycznej (vide: kojarząca się z hazardem tytułowa „szóstka” ) proweniencji:

wierszyk dla lotnych bramkarzy

poznańczanie wyłowili mnie z warty
miałem na sobie garnitur i przycięte
usta i dłonie modliłem się za nich
bo dalej zrzucali się na rebelię
pod nocnym sklepem potem w tramwaju
pan miał wówczas wózek dziecięcy z grabkami
i wiaderkiem brak pasażera to był
jego grzebień w kieszeni dżinsów &
spojrzenia ładnych dziewczyn które
ignorowałem z niekłamanym wdziękiem
gdy mnie pytają czy jestem masochistą
to odpowiadam że owszem kocham życie
najpierw to mówię a potem myślę
świat się rozbija na fakty a przecież
można mieć twarz przyklejoną na słupie
z napisem że zaginął że poszukuje się

Tak to widzę, jako dostrzeżenie przez peela własnego niby-sobowtóra po drugiej stronie środka (a)symetrii

Pozdrawiam serdecznie

To ja dodam jeszcze, że mnie intertekstualność nie przeszkadza, zwłaszcza że tekst wydaje się wystarczająco samodzielny, by spojrzeć na nią bez uprzedzeń, jako po prostu wskazanie miejsca powiązań czy też odniesień w „tekstyliach” literackiej współczesności

Leszku - ok. Po prostu dla mnie tekst jest autonomiczny niezależnie od swoich nawiązań - znaczna część mojego pierwszego komentarza mogłaby być napisana bez znajomości tekstu Kopyta

Pozdrawiam