Witaj asertywny69,

odebrałem Twój wiersz w następujący sposób:

Księga

Jeszcze na chwilę… na krótką chwilę
pragnę tu zostać…
Gdzie pierwsze kroki stawiało serce,
o pierwsze szczęścia
się potykając… Ja wciąż ten sam i,
tak poróżniony
powracam…
magicznych wspomnień czytając księgę
niedokończonym staje się zdaniem…
A przecież walczyłem tak bardzo długo…(!)
drzwiami zwątpienia
przez wiek trzaskając dziś uchylonych
okiennic szukam
lustrzanych odbić dusz ocalałych…


Wiersz, który napisałeś jest w strofach rymowanych, w układzie 10/5, ładnie piszesz i wzmacniasz stoją strofę dwukrotnie:

tak poróżniony
powracam…

niedokończonym staje się zdaniem…



W wersie, jeśli go tak zapisać:

A przecież walczyłem tak bardzo długo…(!)

pojawia się 11 sylab, można to delikatnie przepracować.


Spójrz na forum Altanka-Kołysanka, i na ostatnie wiersze Miladory i Lilah (z 26 stycznia), napisałeś w podobnym stylu, a i mój wiersz na Altance-Kołysance ( z 21 stycznia)

A jeśli kochać nigdy nie przestanę,
Nie mając cienia (…)
[…]
A gdyby było dla rzekomej chwały,
I dla sumienia

też można przepracować w układ 10/5.

Uważam, że dzieląc swój wiersz na krótkie strofy, upodabniasz go do stylu wierszy białych, jednak zatracasz swoją poezję, ona wtedy słabo przemawia, trzeba się wtedy mocno wczytywać, ja czytałem Twój wiersz trzy razy, zanim go odebrałem, jak powyżej.

Pozdrawiam z uśmiechem,
Cat