Bajanie c.d.

Przez szpary w drzwiach garażowych krasnoludek zobaczył małe korowe domki.

- O, to coś dla mnie – pomyślał. i nie czekając ani chwili dłużej, przez największą szczelinę wydostał się na zewnątrz. Nie oglądając się pędził co tchu przed siebie. Nawet się nie zorientował jak sforsował ogrodzenie i znalazł się wśród zieleni gdzie wysoka trawa delikatnie go łaskotała po polikach a wokół roznosił się zapach kwiatów. Czuł się szczęśliwy. Nie było ulic, chodników, głośnych pojazdów ani ludzi a jedynie ścieżki a przy każdym domku były ławeczki, kolorowe parasole i dużo zieleni. Uwagę jego przykuwały barwne motyle, które obsiadały kolorowe kwiaty oraz czarny jak smoła kot leniwie wygrzewający się w słońcu. Przy jednym z domków na ławeczce siedział dziadek z rudowłosym wnuczkiem o imieniu Xawery, któremu opowiadał co się zwykle robi na działce. Ten, słuchał z otwartymi ustami i co rusz zadawał pytania na które dziadek cierpliwie udzielał odpowiedzi. Malec dowiedział się co będzie siane w tym roku oraz to, że jakby chciał to samodzielnie może posiać rzodkiewkę. Tym pomysłem w pierwszej chwili był zachwycony, po czym naszły go wątpliwości czy podoła zadaniu.

- Ale dziadku, ja nie potrafię siać, nigdy tego nie robiłem – stwierdził.

- Nie martw się zawczasu, dasz radę, to wcale nie jest trudne – odrzekł dziadek.

Na stoliku, w szklanym dzbanku stał kompot z owoców z działki, wokół brzęczały pszczoły, leżała codzienna gazeta oraz książka. Ciepły zefirek od czasu do czasu przewracał jej kartki dzięki czemu krasnoludek wypatrzył rysunki z postaciami podobnymi do niego. Ten fakt wprawił go w dobry nastrój, ale starał się być cicho i obserwował co się dzieje.

W między czasie dziadek skopał i pograbił grządki, porozciągał sznurki by równo wysiać nasiona a Xawery, nie mogąc doczekać się siania, znudzony położył się na trawie i zaczął liczyć obłoczki na niebie. W tym czasie krasnoludek wynurzył się z trawy i szepnął mu do ucha :

- To ja krasnoludek, ale sza, nikt nie może się dowiedzieć, że tu jestem. Jak będziesz potrzebował pomocy przy sianiu rzodkiewki daj mi znać – powiedział.

- A, a ty skąd się tu znalazłeś, czy ty jesteś krasnoludkiem z bajki, którą czyta mi dziadek na działce? - zapytał Xawery.

- Nie, ja jestem z innej, z prawdziwej, bajki – powiedział krasnoludek.

- Aha – odezwał się Xawery.

- Do zobaczenia – szepnął krasnal i zniknął w trawie.

Gdy słońce schowało się za chmury dziadek skończył pracować, narzędzia zaniósł do składzika oraz sprzątnął wszystko ze stolika. Wtedy krasnoludek niepostrzeżenie wśliznął się do domku i przycupnął za miotłą. Dziadek pozamykał dokładnie wszystkie pomieszczenia i razem z Xawerym udali się w drogę powrotną do domu. Wtedy krasnoludek wdrapał się na stół, otworzył książkę, zaczął ją czytać oraz oglądać rysunki. Gdy zobaczył krasnali ciężko westchnął i zaczął żałować po co mu ta wyprawa w nieznany świat. Z tej zgryzoty stracił apetyt na cokolwiek i zasnął. Śniło mu się, że znalazły go dzieci, które postanowiły go zanieść do paprociowego lasu żeby, jak się zbudzi, był wśród swoich. c.d.n.