W domu Stochów w święta, hałas,

mama z tatą dali ciała,

Kamil gwizdnął prezent Ani,

dostał bowiem swój do bani.

Awantura nie na żarty,

wziął pod pachę siostry narty,

Ania wrzeszczy, popłakuje,

nie chce brata empetrójek.

Dopiął swego chłopak mały,

zaświeciły dwa migdały,

na za duże buty rada -

ojciec gazet w nie powkładał.

Tkwił po uszy w swojej pasji,

raz to nawet z nartą zasnął,

a gdy podrósł był co nieco

to się nawet i rozbeczał,

bo mu wujek przyniósł parę

desek starych oraz wiarę,

chociaż buty cuchną potem,

gna na trening ptaka lotem.

Czas na szlify przyszedł w klubie,

naukę, testy, lekcje długie,

na sam szczyt się dzisiaj wdrapał,

wczoraj jeszcze był na grapach*.

Patrząc w ekran, co do sztuki

trzymaliśmy mocno kciuki,

za Kamila, który skokiem

odmalował łzę pod okiem.

* grapa po góralsku górka, malutka skocznia