już nikt nie chce przebywać w tym domu,
każdy wymyka się gdziekolwiek
(najlepiej na jak najdłużej) - ale wraca
bo musi gdzieś wysrać się i spać.

dziś zauważyłem, że zwiędła paprotka.
a pamiętam, że kiedyś fikus
przytulał się do sufitu i chciał go
przebić na wylot, na święta, na amen.

teraz podziwiamy orgazmy znajomych,
chociaż ich pewnie wcale nie mają.
ale jeszcze mają siłę udawać,
a my już nie. czas nam umierać.

teraz. bo potem, jak sobie przebaczymy
będziemy umierać dwa razy, trzy...
sto, dwieście tysięcy i tak bez końca.
jak Chrystus codziennie i cierpliwie...