Jest tu jakaś tajemnica, Wiolinie, co lubię. Poza tym porządek w kompozycji: teza, dochodzenie do poiny i... zaskoczenie, które wyprowadza czytelnika na manowce: Z naturalnych komponentów przyrody do rozczarowania osiągnięciami kultury, skomercjalizowanej sztuki, do nieżywego kina.
Strasznie dużo się dzieje w tej niewielkiej formie. Brawo za całość, ale wyłowię sobie frazę, która w prostocie jest wprost genialna:



- bo wszystko już było.

Więc pora zawracać:



czym przywodzisz z pamięci Historię kina w Popielawach Kolskiego.

i fajnie, i tak ma być.

Myślę sobie, że poręczniej zabrzmiałaby fraza:

bycia chłopcem z latawcem

Ale mogę się mylić.

Serdeczności, buziaki,

z.

Za Zolą, do "bycia chłopcem...".

Metaforyczne nawiązania do morza, do kina - lubię. Podoba się.

Witaj Zoleńko.

Dziękuję że tyle wyłowiłaś z wiersza. Jak zawsze skrupulatna i głębokowzroczna...
Mam poczucie nienadążania za pędzącym czasem, do tego ten strach przed początkiem końca...dlatego dobrze że są wiersze.
Zastanawiałem się nad nad tych "chłopcem...No tak, jeśli jest źle sformułowane zdanie to jasne że poprawiam. A, zaraz sięgam do internetu po film - szczerze powiem - nie oglądałem. Dziękuję za wszystkie ZA. Pozdrawiam serdecznie.

Allasko.

Bbb dziękuję za odwiedziny i pozytyw. Pozdrawiam.


Witaj Opheliac.

Już poprawiam zauważoną gafę. Serdecznie dziękuję że wpadłaś na słowo i to że na dobre.. Pozdrawiam serdecznie.

Witaj Aniu.

Motywację do poprawienia tekstu masz niesamowitą. To podparcie się podciętymi pędami, a przez to tą piękniejszą różą robi wrażenie. Ok - zabiorę się z Tobą w Twoją wersję. Dzięki serdeczne.

Witaj AjW.

Może masz rację? Tak, najważniejsze by nie zgubić siebie....Dziękuję za dobre słowo. Pozdrawiam.

hmm, też tak ostatnio mam, pozdrawiam, Zyga