Tu się ciekawie zaczyna robić Lepiej jak w Modzie na sukces. Co za emocje Polemika w poetyckiej formie


Zaraz mi się skojarzyło, co Wespazjan Kochowski napisał:
Tak kłos, we żniwa co się w górę sili,
Ziarna nie miewa; a który się chyli
Ku ziemi, ten znać nieczczy; bo tak bywa:
Pyszny się sadzi, człek dobry ukrywa.
Jednym słowem, dałaś do pieca, Zolu.
Pozdrawiam
m.

Bardzo dobry wiersz, Zolu. Złośliwy, mocny - taki właśnie, jaki powinien być pamflet. Pierwsza zwrotka cudnie puentująca besserwisserstwo. Wszystkie "bezsłownikowce" typu dookazać celne i zbudowane wg normy gramatycznej dla "nowotworów". Ostrze satyry wymierzone w tych, którzy zawsze wiedzą najlepiej, mimo że są . Z jednym tylko się nie do końca zgodzę. Nie zawsze tego typu zachowania to wyraz podłości. Bywają różne uzasadnienia.

Wiersz potrzebny - choćby jako chwila refleksji dla tych - którzy autorytatywnie wypowiadają się o kwestiach, w których niekoniecznie są profesjonalistami - to spora grupa. Zresztą i spece z danej dziedziny bywają omylni. Nie komentuję za często, bo brak mi czasu, ale śledzę portal systematycznie i widzę, jak nierzadko poprawność - TU uważa się za błąd, również ortograficzno – interpunkcyjną; jak używa niepoprawnych terminów, jak często forsuje się dziwaczne wzorce ograniczające swobodę twórczą i lansujące „jedynie słuszny typ wiersza”, zwłaszcza w zakresie promowania wiersza sylabicznego, nudnego do bólu; orzekanie, co jest, a co nie jest poezją – zupełnie bez uzasadnienia teoretycznoliterackiego dla takiej klasyfikacji; niczemu niesłużące propozycje zmian z lepszego na lepsze.

A TU, na portalu pisarskim, potrzeba mnóstwa delikatności - ego poety http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/46591/ego-poety, więc nie wolno autorytarnie i ostatecznie.

Dobitne i konkretne NIE dla portalowych mądralińskich, co to trawi ich jeno czepialstwo i krytykanctwo - cieszę się, że ktoś w końcu wyraził to, co i mnie po głowie chodziło od lat

Bravissimo, Zolu, za celny strzał.
Oby tylko został jeszcze zrozumiany.
Bo słowo czyni cuda, i te złe, i te dobre.

Dobrze, że wiersz powstał, niech go sobie poczytają ci, którym w przyszłości przyjdzie do głowy podcinać innym skrzydła

Chłopak z Czerniakowa.

Zolu chciałem i ja zostawić ślad pod tym tekstem. Może ja się nie znam, mam ubogą jeszcze wiedzę i nie tak rozwinięty warsztat jak ty, ale wiersz jako utwór poetycki mnie nie zachwycił. Nie odnajduje w nim takiej liryczności jaką u ciebie można przeważnie znaleźć. Chociaż niektóre fragmenty są warte zapamiętania. Z drugiej strony myślę, że taki właśnie miał być ten tekst. Surowy, bez wysileń, prosty, a zaraz z pokazaniem umiejętności warsztatowych. Nie powiem więc jak u Gombrowicza: jak zachwyca, kiedy nie zachwyca?, lecz powiem: nie zachwyca, ale zachwyca. Bo temat ważny, dobrze że poruszony. Nie wiem, czy konkretnie do kogoś adresowany, jak wcześniejsze komentarze to sugerują, bo ostatnio rzadko bywam na PP, ale wolę myśleć, że jest to raczej apel w eter. Do każdego z nas, bo każdy z nas może stać się adresatem twojego przekazu. Jak teraz sobie myślę, to dobrze, że to co powiedziałaś ubrałaś właśnie w taką formę. Bo czasami coś trzeba powiedzieć po prostu, bez wymyślnych figur.
Pozdrawiam serdecznie

Prawdziwy wkurzeniec Nie wiem do kogo jest adresowany (rzadko tutaj bywam) i nie chcę wiedzieć, ale przyznaję, że nadmierne grzebanie w wersach i ulepszanie na siłę cudzych wierszy bywa dla mnie wkurzające. Np. wyławianie przypadkowych, bardzo niedokładnych rymów. Przecież one są niezauważalne dla znamienitej większości czytelników i moim zdaniem z tak błahego powodu nie warto psuć konstrukcji dobrego wiersza.

Myślę, że wiersz spełnił swoją rolę, bo poezji i sztuce lekki luzik nie zaszkodzi
Pozdrawiam z uśmiechem