No w końcu coś nowego od Pani. I w końcu w pełni tak jak lubię, najpierw powolutku na paluszkach a na koniec bum cegła w ryj.


Tylko to "gdy" na początku drugiej linjki jakoś mi tak draźni oczy


P.S. Długo jeszcze ten tomik będzie się robił? Bo recenzja już napisana i czeka

Świetny tekst, Faith. Mocny, wyrazisty. Bardzo piękna jest metafora pustyni.

Oczywiście cały wiersz jest świetny. Dodatkowo należy podkreślić kontrast między jego treścią i tytułem.

Serdeczności,

z.

letnie dziewczęta są miękkie
jak soczyste śliwki pękają
od wciągania nosem słońca
biel wyślizguje się z sukienek
tańczączym nocą na plaży

moja opowieść dotknęła tego koloru
potrafię jeszcze kłamać
bez czucia piasku pomiędzy udami
sepia odsypuje mnie ziarnko po ziarnku
i zamienia w pustynię


Naszło mnie na ten wiersz.
Pozdrawiam.

Pociengiel, dziękuję Ci za wiersz. Miło że dałeś się zainspirować.

Purpurku, jak fajnie, że wpadłeś. Dziękuję Ci za tak miłe słowa. Ostatnio miałam lekki przestój w pisaniu, dlatego z większą niż zwykle niepewnością publikowałam ten wiersz. Cieszę się więc, że udało mi się sprostać. Nad formą jeszcze wciąż myślę, więc może coś się zmieni i upłynni. A tomik, kiedy już się pojawi, masz u mnie jak w banku.

Clock, rozumiem oczywiście i dziękuję Ci za tę interpretację. Wyłuskałeś to, z czego ja sama nie zdawałam sobie sprawy. Zawsze mnie cieszy, gdy ktoś traktuje wiersz nie jako gotowe dzieło, ale jako narzędzie, z którego dopiero można coś stworzyć.

Darconie, bardzo Ci dziękuję. Zawsze drżę o to, czy uda mi się zawrzeć w kilku słowach odpowiednią dawkę mocy. Miło, że tym razem jednak dałam radę.

Kłaniam się i dziękuję, że zaglądacie i komentujecie.

Kazjuno, bać się nie ma czego, bo gryzę tylko w wyjątkowych przypadkach. A Twoja interpretacja, szczególnie ta wizualna, bardzo mi się spodobała i wywołała uśmiech (bynajmniej nie kpiący).


Chociaż to bardzo dosłowne tłumaczenie, myślę, że trafiłeś nim w dziesiątkę. Natomiast jeśli o zagadkę bieli chodzi, to można ją rozumieć różnie i coś z wślizgującej się męskości tu jest. Żeby lepiej to wytłumaczyć zdradzę co nieco z pierwotnego założenia. Otóż słońce, które wciągają dziewczęta i biel, która potem się w nie wślizguje i sprawia, że są tak przystępne, to nic innego jak narkotyki.


I tu też masz rację. Chociaż cała ta opowieść, to tylko metafora szerszej sytuacji. Niekoniecznie opis jednego odbytego stosunku. Raczej historia o tym, jak łatwo można się zapomnieć, zacząć oddawać tylko przyjemnościom i jak wielką cenę może nam przyjść za to zapłacić. Pustynia, która pojawia się w peelce jest bowiem metaforą wewnętrznej pustki i nieurodzaju.

Ten wiersz to więc taka tam krótka historia o tym, że czysty hedonizm nie zawsze popłaca.
Znasz baśń o dziewczynce w czerwonych bucikach? Bidulka zapędziła się w tańcu i przez to skończyła dosyć marnie. Dzisiejsze "wesołe dziewczęta" to taka trochę jej współczesna wersja.

Jak więc widzisz, wcale nie trafiłeś swoją interpretacją jak kulą w płot. Poza tym ja jestem zdania, że nie ma czegoś takiego jak zła interpretacja. W moich wierszach nie istnieje złoty klucz, w który trzeba się wbić, bo inaczej zła autorka da po łapach i więcej nie wpuści. Dlatego bardzo się cieszę, że zajrzałeś i zostawiłeś słowo.

Mam nadzieję, że się jednak nie wystraszyłeś na śmierć, a poezja okazała się jednak nie taka straszna.

Dziękuję za tak rozbudowany komentarz.

Pozdrawiam serdecznie i odwzajemniam sympatię.

Witaj Faith.

Jest niezmierna potrzeba takich wierszy. Idzie wiosna i nie tylko ona chce się odrodzić. Nie tylko jej w głowie zielone...b dobry wiersz - erotyk. Pozdrawiam.

Jako poetycki laik, nie znam się, ale się wypowiem.
Wiersz z perspektywy dziewczyny po przejściach, która jest lub była na krawędzi, która zakosztowała zabawy, narkotyków, łatwego życia i kilku ciemnych jego stron.
A teraz widzi dziewczyny podobne do niej, które wchodzą właśnie na tą samą (białą) ścieżkę.
Ona już wie, że się okłamuje, a luzik i zabawa przekształciły się w tragedię.

Darconie, nie ujęłabym tego trafniej i zwięźlej. Dzięki za powrót i świetną interpretację.

Kazjuno, bardzo się cieszę, że moje słowa na coś się przydały. Chociaż nie uważam akurat żebyś potrzebował "odburaczania". Chciałam po prostu zapewnić, że poezji nie ma się co bać. I jeśli udało mi się ten wyimaginowany strach nieco u Ciebie oswoić, to jest mi bardzo miło.

Porównaniem do muzyki zapewniłeś mnie, że zrozumieliśmy się doskonale.

Dziękuję za ciekawą wymianę zdań.

Gregu, serdecznie Ci dziękuję za taki komplement.

Jago, lejesz mi miód na serce. A sezon na plażowanie już przecież tuż, tuż. Warto szukać inspiracji.

Aniu, dziękuję za zatrzymanie się i smakowanie wiersza. Zawsze bardzo mi zależy na takiej reakcji odbiorcy.

Bardzo dziękuję za tyle pochlebnych słów pod tym wierszem. Jest mi ogromnie miło.

Słonecznej, ciepłej niedzieli!

Dziękuję, Ajw.