Mariaes Verkündigung
 
Nicht daß ein Engel eintrat (das erkenn),
erschreckte sie. Sowenig andre, wenn
ein Sonnenstrahl oder der Mond bei Nacht
in ihrem Zimmer sich zu schaffen macht,
auffahren -, pflegte sie an der Gestalt,
in der ein Engel ging, sich zu entrüsten;
sie ahnte kaum, daß dieser Aufenthalt
mühsam für Engel ist. (O wenn wir wüßten,
wie rein sie war. Hat eine Hirschkuh nicht,
die, liegend, einmal sie im Wald eräugte,
sich so in sie versehn, daß sich in ihr,
ganz ohne Paarigen, das Einhorn zeugte,
das Tier aus Licht, das reine Tier -.)
Nicht, daß er eintrat, aber daß er dicht,
der Engel, eines Jünglings Angesicht
so zu ihr neigte; daß sein Blick und der,
mit dem sie aufsah, so zusammenschlugen
als wäre draußen plötzlich alles leer
und, was Millionen schauten, trieben, trugen,
hineingedrängt in sie: nur sie und er;
Schaun und Geschautes, Aug und Augenweide
sonst nirgends als an dieser Stelle -: sieh,
dieses erschreckt. Und sie erschraken beide.
 
Dann sang der Engel seine Melodie.
 
 
 

Zwiastowanie Maryi

Nie przestraszyła się dlatego, (zrozum)
że anioł wkroczył. Tak jak promyk słońca,
lub światło księżyca zabłąkane nocą w pokoju
nie budzą nikogo ze snu, tak nie oburzyła się ona
postacią, którą przybrał anioł; wszak nie podejrzewała,
że taka wizyta jest dla aniołów uciążliwa.
(Ach, gdybyśmy tylko mogli pojąć jej czystość.
Czyż pewna łania, ujrzawszy ją w lesie,
nie zapatrzyła się tak, że począł się w niej
jednorożec, zwierzę ze światła, czyste zwierzę -.)
Nie dlatego, że wkroczył, ale dlatego,
że pochylił się nad nią tak nisko,
anioł o chłopięcej twarzy,
dlatego, że gdy podniosła wzrok,
ich spojrzenia zderzyły się tak,  
jak gdyby nagle cały świat opustoszał
i wszystko, co widzą, niosą i robią miliony,
skupione w niej: ona i on, nic więcej;
Widzący i widziana, oko i rozkosz dla oka,
tutaj tylko, nigdzie indziej-; patrz,
jedno się boi i przestraszyli się oboje.
 
Wtedy anioł rozpoczął swoją pieśń.