Monko,

aleś znalazła w tym wierszu znaczenia Cieszę się tym bardziej, że obawiałam się trochę, że w myśl odczytania tytułu: „sens? no co ty!” okaże się całkiem hermetyczny


Bardzo trafnie uchwyciłaś sytuację liryczną, noc, gdy adresatka wiersza jest daleko, nie pozostawiając nic oprócz tęsknot i sennych wspomnień.

Z pawiem też zdecydowanie trafiłaś - wprawdzie pisząc, nie myślałam o „Złotym pawiu” Dżemu, ale musiałam jednak mieć go gdzieś w tyle głowy, bo właśnie takie znaczenie egzystencjalnego fenomenu miałam na myśli (podobnie jak egzystencjalnym fenomenem miał być sartrowski motyw mdłości).

Bardzo, bardzo Ci dziękuję za ciekawą i trafną interpretację, i za obecność

Serdeczności

Ophelio,

cieszę się bardzo, że zajrzałaś z ciekawą interpretacją i dobrym słowem Nie da się ukryć, że wiersz jest zapisem niezwykle intensywnej chwili, gdy tak bardzo tęskni się za drugą osobą, że aż przyprawia o mdłości. Cieszy bardzo, że Twoim zdaniem wybrałam odpowiednie środki, by wyrazić ten stan

Serdeczności

Hopeless,

nie bardzo rozumiem Twoje zarzuty, ale sądząc po tym:


rozumiem, że nie utrafiłam w gust. Ja z kolei powiem, że szkoda, że nie próbujesz wznieść się na jakiś poziom obiektywizmu, powiedzieć: "wiersz nie z mojej bajki; ale...". Może innym razem.

Clock,

dziękuję za zajrzenie i superciekawy komentarz


Zgodzę się z takim stwierdzeniem, podkreślającym interaktywny wymiar tekstów, czy, innymi słowy, fakt, że to wiersze w nas czytają Myślę też, że taka perspektywa nie musi odzwierciedlać wyłącznie cząstkowości/niekompletności ludzkiego odbioru, ale może stanowić zwrot od teoretycznego uprzywilejowania przedstawiania/reprezentacji w stronę większego nacisku na prezentację/dzianie się wiersza. I tak, mimo że niekoniecznie miałam tu na myśli zaburzenia odżywiania i niewzajemność uczucia, jestem Ci bardzo wdzięczna za takie odczytanie, wyczytujące w nas jakiś - choćby istniejący tylko przez moment, „wirtualnie” - międzyludzki „pattern”. Co do Twojego wiersza, to będę przekorna i odwrócę sytuację, próbując go przeczytać jako wyraz miłości spełnionej, choćby tylko przez chwilę (choć „miłość cyfry i jednostki” wydaje się sugerować powtarzalność). Postaram się napisać więcej jutro, tymczasem dziękuję Ci bardzo raz jeszcze za odwiedziny i bardzo ciekawą interpretację

Serdeczności