wyemigrowałem - zbędne dopowiedzenie skoro dal sie podmiot zaprząc Europie
potem za dużo :"łem", łem ,łem, łem. może wziąłem za barki szweda, anglika, francuza... forma nieco kuleje.
pozdrawiam

Wiele Twoich wierszy mi się podoba i dlatego zajrzałem. Ten jednak nie przypadł mi do gustu.

Bardzo dziwny wyraz. Co on wnosi do ekspresji? Budyniowatość?
Niesłone kluski?

@Wiolin - nie wiem, co moje uwagi mają do (nie)tolerancji. Ja chyba nie mam jakiejś wielkiej intencji, aby porozmawiać o wierszach - nie umiem tego dobrze robić. Można moje uwagi potraktować jak pretekst do tego, żeby krytycznie spojrzeć na własny wiersz, ale myślę, że nie ma konieczności tego robić.

Nie umiałbym napisać swojego wiersza.

Przemawia do mnie Twój wiersz, myślę, że dobrze oddaje perspektywę dzisiejszego człowieka, który nie tyle boksuje się z pojęciami takimi jak "ojczyzna" i "kosmopolityzm" (co często jest wałkowane w drugorzędnych wierszach), lecz podróżuje i poszukuje możliwości życia dla siebie w różnych miejscach, bo jest to dla niego w pełni naturalne. Podoba mi się, że piszesz o tym bezmiarze krajobrazu, o świecie pełnym możliwości.



Ten fragment jest moim zdaniem najsłabszy. Nie dyskwalifikuje wiersza, ale jest moim zdaniem nieco zbyt oczywisty, wyliczankowy.