Ten wiersz jest prosty, jego myśl bezbronna. Tylko jeden obraz, jedna obawa. Czasem myślę, że dosyć jest tajemniczych wierszy. Chciałabym wiedzieć o czym poeta mówi, co miał na myśli pisząc, co naprawdę czuł. Ktoś powiedział, że wiersz jest notatką, nigdy nie jest skończony.
Dokąd tak będzie, poeci będą pisać, by opowiedzieć wszystko, do końca.

Dodatku, podobał mi się ten wiersz, coś we mnie zasiał. Może nie jest arcydziełem, ale zmusza do refleksji.

Serdeczności i do następnego.

To bardzo dobry wiersz. Warsztatowo - pokaz rymów odległych, niegramatycznych, przybliżonych. W treści - jakby Twoje ars poetica. W istocie - wiersz o niewystarczalności słowa, którą czuje często dojrzały, świadomy twórca.




Jestem pod wrażeniem. Wybrałam najpiękniejszą strofkę, jednak cały wiersz jest piękny. Brawo, pozdrawiam,

z.

Zaskoczyłeś mnie Dodatku. Ten tekst jest wyjątkowo prosty, a także liryczny i metaforyczny.

Wygląda z biografii słów opisanej w tym wierszu, że Słowo nie powinno się przyoblekać w ciało, bo traci część swojej mocy.

Od strony technicznej to bardzo ładny 14-zgłosskowiec Rymy asonansowe bardzo ciekawe, choć zbudowane przeważnie z tych samych części mowy.

Pozdrawiam i gratuluję udanego wiersza.