Przykro mi, ale z tym wnioskiem, że ludzie lubią meneli, zupełnie się nie zgadzam. Mój wniosek jest inny – w większości boją się ich, i to nie tylko tego, że mogę być np. okradzeni.
Bardzo ładna pointa z "Wojną i pokojem"...
I śliczne zdanie z tym przeszczepem.
Co do warsztatu to brakowało kilku przecinków, niektóre dialogi zapisane nie najlepiej. Ale czytało się lekko, sprawnie, płynnie.

Pozdrawiam

Przewrotnie pomyślane, Dod, ale od strony technicznej warto byłoby jeszcze dopracować miniaturkę. Dobrze, że krótka.


Powtórzenie i przypadkowy rym, ale nie będę sugerować rozwiązań, bo wiem, że lubisz sam to robić.

Archaizm i przypadkowy rym.


Powtórzenie i bez podkreślonego przecinka. Nieskończoną ilość razy dałabym kursywą.

Przypadkowe rymy.

Bez przecinka.

Słowa w wołaczu zawsze oddzielamy przecinkami.
(-) (-) - powinny być myślniki (–), nie dywizy. Popraw w całym tekście.

Skoro "zawołał", to dałabym wykrzyknik.


Chociaż to zdanie ma pewien urok, miniaturka nie jest groteską, więc zupełnie tu nie pasuje.


Bez kropki, bo to kwestia "mówiona", czyli jedno zdanie.

A tu kropka i duża litera, bo to dwa zdania - kwestia i czynność.

Podobnie jak wyżej to dwa zdania, a więc kropki na końcu każdego z nich.

Dwukropek rozpoczynający kwestię.

"Wojnę i pokój".

Duża litera, bo to dwa zdania.
A "na twarz" to zbędne dopowiedzenie.
Podkreślone wpada na siebie, dlatego lepiej byłoby dać - niczym pacjent kliniki (...) - albo - miał minę pacjenta kliniki kosmetycznej (...).

W tekście prozatorskim także warto zwracać uwagę na powtórzenia i przypadkowe rymy, bo zaburzają stylistykę. Ale skoro z wierszami już sobie radzisz, to z prozą też Ci się uda.
I dobrze, że zaczynasz od małych form, bo łatwiej je ogarnąć i dopracować.
Jest nieźle, więc powodzenia z następnymi.

Serdeczności.

No i dobrze.

Zwróć jeszcze tylko uwagę na te zdania:

Powtórzenia.

A tu zapomniałeś o myślniku (–).


Też jestem ciekawa.

Miłego, Dod.