Zaskoczyłaś mnie formą inną niż zwykle, ale pewnie jeszcze nie raz i nie dwa mnie zaskoczysz, bo jesteś bardzo kreatywna. Zaskoczyłaś, oczywiście, pozytywnie Podoba mi się treść i nawiązania.

Ajw,

dziękuję za czytanie i ciepłe słowa Co do formy, to faktycznie nie ma tu rozszczepień, chociaż... chciałam dać tytuł: "żyjemy i umieramy w systemie zebrojedyn(kow)ym", jednak uznałam to za zbyt przekombinowane. Cieszy bardzo, że i taka forma znalazła Twoje uznanie

Serdeczności


Edit.

Berele,

a możesz rozwinąć tę "infantylność" w odniesieniu do każdego z wymienionych przez Ciebie wersów? Bo ja mam raczej wrażenie odwrotne, tzn. początki każdej ze zwrotek wydają mi się słabsze

Pozdrawiam.

Berele,

wydaje mi się, że nie chwytasz sensu całości. To miał być wiersz z gatunku liryki refleksyjnej, stąd ogólnikowości nie traktowałabym jako zarzutu Co do infantylności, to przyznam, że ja z kolei nie chwytam Twoich argumentów. O zwierzętach pisał nie tylko Ezop, często pojawiają się one w poezji współczesnej, eksplorującej granice dzikości i cywilizacji czy ogólnie możliwą alegoryczność takich motywów - do obu tych strategii chciałam nawiązać. Nie wiem, dlaczego zatonięcia kojarzą Ci się z Brzechwą (dawno go nie czytałam), ale 3. i 4. wers drugiej strofy miał przede wszystkim być formalnym, nieulirycznionym, a bardziej antropologicznym opisem miłości fizycznej. W ostatniej zwrotce nie chodziło o aparat fotograficzny, ale o stroboskop i emitowanie przez niego światła o charakterze "skokowym", "filtrującym" pełną gamę barw Zależy więc, co rozumiesz przez "wzbogacenie wyrazu" - dla mnie to np. próba spojrzenia pod nieoczekiwanym kątem, w każdej strofie trochę inaczej.

Fakt, można to złożyć na karb moich zaległości telewizyjnych, ale jednak jestem za tym, że poezja powinna iść pod prąd utartym skojarzeniom

Gramofonie,


Chcesz powiedzieć, że trochę nijako? Z tym się zgodzę, nie jest to z całą pewnością mój najwyrazistszy wiersz (co wynika też pewnie z tego, że rzadko piszę rymowańce i czuję się w rymach trochę jak w wędzidle Dziękuję w każdym razie, za zajrzenie i komentarz

Serdeczności

Nalko,

dziękuję bardzo za zajrzenie do tego starocia, teraz bym go pewnie napisała inaczej, tym bardziej mnie cieszy, że znalazłaś w nim jakąś refleksyjność

Serdeczności (i tymczasem dobrej nocy, bo od pisania dzisiaj mejli mam już w oczach małe stroboskopy ;/