Iść. Ciągle iść w stronę... serca - akacjowa agnes
Publicystyka » Felietony » Iść. Ciągle iść w stronę... serca
A A A
Od autora: Kolejne moje przemyślenia. Znów pełne kontrowersji... ;)

Na każdym kroku spotykam porady na najróżniejsze tematy. Jak zdobyć lepiej płatną pracę? Jak sprawdzić, czy mąż zdradza? Co robić, by mężczyzna zrobił dla ciebie wszystko? Jak osiągnąć sukces? Itp. Itd.

Czytam, co powinnam, czego nie. Co muszę, czego się nie zaleca. Co jeść, jak spać, w co się ubrać, jak mówić, kiedy chorować i w jakiej formie żyć. Ilu doradców, tyle rad. Na każdy temat i o każdej porze.

Gdy wybierałam szkołę, kierowałam się podpowiedziami rodziców, nauczycieli i koleżanek. Gdybym postępowała bez jakichkolwiek sugestii, zdecydowałabym się na zupełnie coś innego. Wiem, że gadanie „co by było gdyby” jest bezsensowne, więc już nie ciągnę tego.

Obserwując znajomych, najczęściej dostrzegam zmęczenie, niepokój i niezadowolenie z pracy, płacy, samochodu, czy wakacji. Zazwyczaj wiąże się to z narzekaniem na los, pracodawcę, współmałżonka, biuro podróży…

Interesowałam się nieco ludźmi, którzy osiągnęli sukces. Nie mam na myśli tylko bogaczy, ale raczej ludzi z pasją, którzy zarabiają na swoich zainteresowaniach. Są to ludzie uśmiechnięci, z błyskiem w oku i lekkim krokiem. A ilu moich znajomych ma hobby? Takie prawdziwe, dla którego potrafią wstać w niedzielę rano. Przemoczyć się, zmarznąć, czy ubrudzić. Niewielu. A jeśli już mają jakiegoś konika, to jest to mały wypełniacz czasu pomiędzy „musieć” a „powinno się”. U mnie jest tak samo.

Jakże być szczęśliwym, robiąc coś, co ktoś nam każe? Zajmując się czymś, co ktoś podpowiedział, że jest modne, czy chodliwe? Poświęcając się dla czegoś, czego nie kochamy, nie lubimy, a nawet nie cierpimy? Przelewając pot i krew w paskudnej robocie, bo nie wierzymy, że możemy robić coś innego. Cóż, nie ma najmniejszych szans na szczęście.

Czytałam lub słyszałam gdzieś, że jeśli mamy z czymś trudność i wciąż pod górkę, to znak, że nie jest to nasza droga. Że nasze prawdziwe JA tego nie chce, nie czuje, nie potrzebuje. Jeśli idziemy we właściwą stronę, wszystko układa się gładko. Nie ma kłód, pułapek. Spotykamy tylko ułatwienia i pomocne dłonie. Nawet, gdy chwilowo coś nie gra, to nagle pojawia się super rozwiązanie, na które byśmy jeszcze wczoraj nie wpadli. Ważne jest zaufanie sobie i wiara w siebie. Oddanie się sprawie myślami, ciałem i sercem. A czasem nawet na moment warto odpuścić, by nie wywierać za dużej presji. Napięcie i ciśnienie to nie najlepsze towarzystwo przy spełnianiu marzeń. Tak właśnie czuję.

Często postępujemy, by się komuś przypodobać. Jak nas nauczono. Wpojono, że trzeba. Pragnąc kariery prawnika, spełniamy marzenia ojca. Chodząc z niechęcią na lekcje pianina, realizujemy zaległe mamine fantazje. Żyjemy wg przykazań, które daje nam otoczenie. Nie słuchamy siebie. Za duże ryzyko. Bo jak się nie powiedzie to, co nam się roi, na kogo zwalimy wtedy winę? A tak, to zawsze jesteśmy czyści. Przecież tak nam właśnie podpowiadano. Tak nam kazano. To ich wina.

A gdyby zacząć żyć dla siebie i zgodnie z własnymi głębokimi zakusami. Może zająć się tym, co daje nam satysfakcję i radochę. Iść za głosem serca. Prostą ścieżką ku duszy. Wstać rano i zrobić to, o czym boimy się nawet pomyśleć, a łza kręci się w oku, gdy widzimy, jak inni się realizują: malując, śpiewając, podróżując, fotografując, czy obserwując życie mrówek. Usiąść. Wsłuchać się w siebie i ruszyć tam, gdzie poczujemy, że żyjemy.

A gdyby tak zaryzykować z bardziej ziemską wersją dekalogu...

  1. Bądź dla siebie ważny i zawsze o sobie pamiętaj.
  2. Ogranicz wszelkie opowieści.
  3. Liczy się dzisiaj i teraz.
  4. Traktuj innych z poważaniem.
  5. Szanuj swoją i cudzą własność, w tym także czas.
  6. Zajmuj się tylko swoim życiem.
  7. Praktykuj życie i respektuj wszystkie decyzje.
  8. Skupiaj mowę na sobie. Oszczędź nieobecnych.
  9. Ceń to, co masz i nie zazdrość.
  10. Pamiętaj, że cudze życie i opinie nie są twoje.

Wierzę, że postępując zgodnie z wewnętrznym głosem, dojdziemy bez większych przeszkód tam, gdzie będziemy spełnieni i odetchniemy z ulgą po zdjęciu pętli z szyi, kul pętających się u nóg i ostróg skierowanych do środka.  

Tak. Tego właśnie chcę.

 

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
akacjowa agnes · dnia 21.09.2018 02:22 · Czytań: 465 · Średnia ocena: 5 · Komentarzy: 8
Komentarze
Marek Adam Grabowski dnia 21.09.2018 14:26
Cześć, jestem już chyba twoim stałym komentatorem. Nie wiem gdzie tu widzisz kontrowersje. To dość prosty temat. Jednak ciekawy, i dobrze by było go rozwinąć. Tam gdzie postawiłaś koniec ja widzę początek.
akacjowa agnes dnia 21.09.2018 20:22
Cieszę się, Marku, za Twój komentarz. Niezmiernie cieszy mnie, że nie wirxisz tu kontrowersji i uważasz, iż temat wart rozwinięcia. Spotkałam się jednak z ludźmi, którzy mają sporo do zarzucenia mojemu sposobowi myślenia. Nie przeszkadza mi to wcale
retro dnia 21.09.2018 21:17 Ocena: Świetne!
Agnes, uwielbiam Twój sposób rozumowania.

Pozdrawiam i drukuję Twoją dyszkę. ;) :)
akacjowa agnes dnia 22.09.2018 15:20
Ja też uwielbiam swój tok rozumowania ;) Bardzo się cieszę, że nie kestem jedyna.
Masz rację z tym drukowaniem. Też wstawię to w ramkę, bo nadal zdarza mi się zapominać o niektórych punktach.

Pozdrawiam serdecznie
Vanillivi dnia 23.09.2018 13:11
Ostrzegasz, że Twoje przemyślenia zawierają mnóstwo kontrowersji, tymczasem tutaj ciężko znaleźć coś ponad ogólnikowe porady w stylu "bądź sobą", jakich pełno płynie nawet z czasopism dla nastolatek i hollywoodzkich filmów. Nie każdy felieton musi być oczywiście bardzo kontrowersyjny, tutaj jednak mam wrażenie, że wyważasz dawno otwarte drzwi.

Ok, rozumiem, że możesz pisać o rzeczach, z którymi być może zmagasz się na poziomie osobistym, tylko że jako felieton to wcale nie jest odkrywcze.Być może warto skupić się na konkretach? (Np. coś w stylu: dlaczego wybór prawa za radą ojca i rezygnacja z filozofii były złym pomysłem - niech czytelnik sam wyciągnie wniosek, że warto iść za głosem serca). Warto również spróbować pobawić się tekstem, nadać mu jakąś ciekawszą formę, zamiast wykładać wszystko wprost.

Cytat:
Ogra­nicz wszel­kie opo­wie­ści.


A to dlaczego? Ja lubię słuchać opowieści, pod warunkiem, że rozmówca ma takt i wyczucie ;)

Pozdrawiam!
akacjowa agnes dnia 23.09.2018 19:54
Dziękuję, Vanillivi, za komentarz. Masz rację, że są to tylko moje wewnętrzne rozterki. Zapewne nie nadają się na felieton. Powtarzam frazesy i slogany. Cóż... Widocznie to, co we mnie się kłębi, wszyscy inni już mają przepracowane. Wciąż jestem na etapie poszukiwań mojego JA. Żywię nadzieję, że wreszcie kiedyś je znajdę...

Pozdrawiam serdecznie
retro dnia 23.09.2018 22:13 Ocena: Świetne!
Przepraszam, że w piątek rzuciłam tylko kilka słów, ale byłam u znajomej (korzystałam z jej komputera, który mi na chwilę udostępniła) i starałam się oddać sens swego zadowolenia z lektury za pomocą tychże kilku słów.

Zrobiłam rekonesans i zdałam sobie sprawę, że część punktów mam już oswojoną:
Pierwszy – kupiłam sukienkę na urodziny (sobie). :)
Drugi - nie opowiadam historii swego życia, bo stwierdziłam, że jednak jest zbyt nudna i każdy chce opowiadać swoją (przecież), zatem uczę się umiejętnie słuchać. Może czasami podpowiem coś przydatnego?
Trzeci – teraz to piszę i chciałabym, aby pozostały te punkty ze mną na dłużej. Abym do niech wracała. Jutro. Pojutrze i po… pojutrze. I nie na kartce, ale w sercu.
Czwarty – to trudne… za kierownicą, gdy nagle z podporządkowanej wyjedzie pan w kapeluszu i na liczniku ma 20 km/h, tam gdzie można 70. Ale popracuję nad tym.
Piąty – wychowano mnie tak, że ten punkt zawsze był praktykowany.
Szósty – to trudne, bo lubię doradzać. Ale już coraz mniej. Chyba…
Siódmy – do zgłębienia. Nie da się wszystkiego przeżyć, a niektóre decyzje kolidują ze sobą.
Ósmy – czyli zero plotek; temat ogarnięty.
Dziewiąty – cenię, bardzo cenię. Ale zazdroszczę. Zazdroszczę możliwości rozwoju. Nauki. Czasu na to.
Dziesiąty – chyba już wdrożony.

Ciekawie byłoby za jakiś czas spotkać się znowu pod tym tekstem. Zweryfikować postępy lub przyznać się do błędów. Zastanowić gdzie i kiedy zaniedbało się któryś punkt i dlaczego?

Pozdrawiam, dziękując za możliwość przyjrzenia się sobie.
akacjowa agnes dnia 24.09.2018 07:08
Kochana Retro, jak ja Ci dziękuję za tą autoanalizę. To wspaniałe, że mój tekst ją wywołał. Czuję, że warto robić takie analizy częściej niż robiłam to do tej pory. Dziękuję za zmotywowanie.

Pozdrawiam serdecznie
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
Zbigniew Szczypek
23/03/2024 20:57
Roninie Świetne opowiadanie, chociaż nie od początku. Bo… »
Marek Adam Grabowski
23/03/2024 17:48
Opowiadanie bardzo ciekawe i dobrze napisane.… »
Darcon
23/03/2024 17:10
To dobry wynik, Zdzisławie, gratuluję. :) Wiele… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty