Witaj Anno,

mam wrażenie, że w tym wierszu jest pewna ciekawa myśl, którą można by twórczo rozwinąć. Mam na myśli trzy pierwsze strofy, które stanowią materiał, nad którym można pracować. Niestety, wielokrotnie go zabijasz, powtarzając to samo, dopowiadając i tłumacząc. Jakby mało było tego, że sam wiersz staje się w pewnym momencie zdecydowanie zbyt "dopowiedziany", to jeszcze musisz wyłożyć wszystko "kawa na ławę" w tytule, a następnie (jakby jeszcze ktoś nie zrozumiał) tłumaczysz wszystko we wstępie. To zdecydowanie zbyteczne

Zwróć uwagę na to, że w poezji często mniej znaczy więcej Tekst odrobinę niedopowiedziany może bardziej intrygować niż tłumaczenie wszystkiego wprost.

Pozdrawiam