Zważywszy tytuł, i nagromadzenie myśli z przeróżnych źródeł, muszę się odnaleźć w gąszczu myśli Twoich i zacytowanych, muszę odnaleźć główną ideę wiersza. I wychodzi mi jakoś tak:

Mówisz do mnie o wrażliwości, o delikatności postaci mówiącej, jej wyznaniu, że odrębność od głównego nurtu, stanowi o jej wyobcowaniu. Ale także o tym, że rodzimy się, by zapisały się w nas (mówisz o skórze) przeróżne idee i poglądy, postawy.
Ale gdyby inaczej interpretować (bo pozostawiasz tu czytelnika z jego poziomem rozumienia tekstu samemu sobie) to wiersz mówi po prostu o antyrasistowskiej postawie współczesnego wykształciucha.

W jednej i drugiej interpretacji biorę ten tekst, jak własne poglądy.

Jasne, wolę, kiedy zadajesz nam mniej zagadek. Ale czy łatwiej znaczy lepiej?

Serdeczności,

z.