czytaliśmy wiersze w obronie zwierząt,
teksty wielkich znanych, te nasze i wasze.
 
jeszcze  nam się chciało zlatywać,
przytulać się i patrzeć w prawdziwe oczy,
żeby ratować poezję, żywy wyraz uczuć jak tlen.
 
skrzydlate słowa o radości i bezradności
wzlatywały nad gwarne place w środku Europy.
zaciszne wyspy, że psim obowiązkiem jest
troska, że czytanie jest trendy, choć już wcale nie było.
 
gdy kieszonkowa, drobniutka, czytała wiersz – psi skowyt,
przyłączył się do nas wcale nienapisany pies: ujadał i radośnie
merdał rzeczywistym ogonem, jakby wiedział, że mówimy o jego
braciach mniejszych. i naszych, zostawionych
na dwa sierpniowe dni pod dobrą opiekę tych większych. symbol.
 
po nagraniu – wieczór, kolacja w zacisznej knajpce o nazwie altanka. symbol
na mapie Wrocławia odnaleziony przez Oke Mani,
i zwierzęta, zwierzenia do bladego świtu. Przaśny chleb, ogórki
małosolne, a łzy na dosolenie trudnych potraw
pieskiego życia pod ludzkimi dachami. ach, gdybym wiedziała,
co wiem dziś, zorganizowałabym czytania w obronie
 
poetów.
 
21.10.2018.
 
 
*Wyspa Słodowa, miejsce portalowych IV Publicznych Czytań pod hasłem
W obronie zwierząt, Wrocław, 13 sierpnia 2011.
Uczestnicy: Poke, tomaszobluda, Oke Mani, Julanda, mariamagdalena, Zola111, blaszka (na chwilę).