Ładne, próbuję za twoim przykładem malować obraz... nno chociaż w wyobraźni. Ładnie to opisałeś. Ale masz mały zgrzyt: w pierwszej zwrotce trzeci i czwarty wers wdarł się rytm złudzenie - kamienie. Spróbuj zamienić wyrazy na " z łez kamienie tworzy"
W ostatniej zwrotce też spróbuj zamiany na "nie ockną się z milczenia dźwięki niedoszłych rozmów" tam też pierwszy z ostatnim wersem się zrymował. Daruj to grzebanie, bo teksy naprawdę ładny. Pozdrawiam

Dodatku,

piękny, mądry wiersz. Znów mnie rażą wahnięcia rytmu, jak choćby tutaj:



- zamienia mrzonki w życie

i tak w całym tekście.



gdy sens odchodzi z myśli raniącą pustką szklanki

Przepracowałabym ten wiersz.

Ale to Ty jesteś autorem i masz pióro, a ja się mogę po prostu mylić.

Piękny wiersz.

z.

Podobnie jak w jesiennej rapsodii, Dod, poszukaj słów trzysylabowych w drugiej części metrum.



To dobre rozwiązanie.
Zresztą masz "marzenia/złudzenia", więc warto byłoby to zmienić.




To również dobre rozwiązanie.


- myli powody wzruszeń kamiennym szlochem kropli - ?




- z mgły słońce nie zagląda nigdy na tamtą stronę - ?


- gdy oddech w szklanej tafli nie pozostawia śladu - ?
Gdyby było "w tafli szyby", wpadałoby na "ciszy".


Trochę mniej udane te dwa wersy - czas czuwał? Może byś sprecyzował to bardziej poetycko?
Dobrze byłoby się pozbyć "przecież" na końcu wersu.
- na ćwiartki dzieląc niebo -


- kiedyś ciemność zabierze kolorom wszystkie tony - ?


Skoro zgasną światła, to wiadomo, że wcześniej musiało być jasno.
Zrób coś z końcówką wersu. Nie masz rymów, więc możesz sobie pozwolić na każde rozwiązanie - byle lepsze.

Do usłyszenia niebawem.