Bardzo mocny tekst, zmuszający do myślenia. Więc zaczynam się zastanawiać czy bohaterka tego wiersza, gdyby nie przeszła tego wszystkiego była by zdolna do takich głębokich przemyśleń? Może została by taką słodką idiotką, dla której problemem egzystencjalnym jest potrzeba nowej szminki czy odlotowej sukienki. Jednak z drugiej strony czy jakiekolwiek cierpienie jest warte tak bolesnej mądrości i takiego "naznaczenia"...? A co do butów i duszy, to moje koty jak ktoś do mnie przychodzi, zawsze je wąchają, a potem albo podchodzą do danej osoby i dają się pogłaskać, albo nie. Chyba coś w nich musi być...

Pozdrawiam.

zgodzę się z przedmówcą - mocny tekst. Mocny i przekonujący autentycznością i nie ma znaczenia czy to autentyczne przeżycia czy po prostu literacka kreacja i fikcja - ważne, że wierzę w to co czytam.