Brakuje trochę takiej skrupulatności opisowej jak w prozie. Może mowa bardziej wprost: "leczeniu", "uśmiechał się będziesz" itd? Myśli są oczywiste, a zdania trochę niepotrzebnie stylizowane. Pointa jest dobra, trochę second hand, ale nie aż tak. O tym wierszu ma decydować pointa na równi z całym wierszem

Daję obniżoną ocenę, choć się jeszcze waham

Faktycznie po kolejnych czytaniach tekst wydaje się ok. Mogłem zbyt pochopnie zawyrokować. Wybacz

Świetnie to zinterpretowałeś Mike, powiem więcej, mam identycznie podejście do tych spraw. Ludzie dzielą się bowiem na takich, którzy chcą życie przeżyć jak najszczęśliwiej i takich, którzy tym pierwszym będą wiecznie zazdrościć, nie robiąc nic by poprawić swoją sytuację. Od tych drugich najlepiej trzymać się na kilometr - święte słowa.

Mając ostatnio znów trochę problemów zdrowotnych, doszłam do wniosku że i tak mam więcej pogody ducha, niż niektórzy którzy są czasem gdzieś w pobliżu. Dobrze, że tylko czasem. Nie dostrzegają właśnie tej cholernej biedronki, ani nie zainteresują się tym jak czuje się mąż, żona, jak przyjacielowi minął dzień. Sąsiadowi też dzień dobry nie odpowiedzą, bo i po co.

Wielu z moich znajomych ma tyle wspaniałych rzeczy, z pełną rodziną na czele, a ich narzekaniu nie ma końca. I to właśnie skłoniło mnie do nabazgrania tej przepowiedni. Oby się tylko nie spełniła, a ludziska aby zaczęli się budzić z tego marazmu, o którym mówisz. Fajnie jest cieszyć się z drobnostek. Polecam wszystkim!


Wielkie dzięki Mike za odwiedziny i pozytywną ocenę mych mało pozytywnych rozkmin

Pozdrawiam i do zobaczenia, mam nadzieję niebawem.

Czarna

Wielkie dzięki Antoni za przybycie w świat mej poezji i mało tego... próby jej interpretacji (myślę zresztą bardzo trafnej). Cieszę się, że wiersz przypadł Ci do gustu, co wyraziłeś piękną oceną. Dziękuję.

Pozdrawiam serdecznie,
Czarna

Dziękuję Marku za odwiedziny i chęć skomentowania mojego tekstu. To jak go intepretujesz jest mocno pokrewne z moim zamysłem. Niestety coraz częściej goniąc za nie wiadomo czym, zapominamy, że najcenniejsze są zwykłe, najzwyklejsze rzeczy. Awanse, kariera, gromadzenie majątku... jak tu cieszyć się z tego w samotności? Kawa o poranku z ukochaną osobą, wspólne wakacje, spełnianie drobnych marzeń. To jest coś!