Heh, troszkę jak z pamiętnika ucznia do nauczycielki? Ale jeśli weźmiemy słowo leber - wątroba, to co? Okaże się, że wątroba jest naszym nauczycielem? może po niezłej przepitce ów uczeń?
Nie wiem, czy poszłam właściwym torem myślenia...

Ijeee gwarowo gwarę kocham, wiec ogromny plus dla Ciebie! Koncepcja na wiersz fajna, ale gdybyś nie wskazał na motyw śmierci tutaj w życiu bym na to nie wpadła. Chyba za mało elementów pomocniczych do takiej interpretacji.


Pozdrawiom,


Czorno Hanyska

Zastanawiam się, czemu większość pisarzy jest zażenowana trafiają na tzw. dolną półkę. Przecież to nie ma znaczenia gdzie, tylko jak ocenią cię czytający. Półka to tylko gust i widzimisię jakiegoś moderatora a inni mogą odebrać znacznie inaczej.
Może jestem za świeży na takie opinie, przepraszam, jeśli uraziłem.
Fakt faktem dla mnie to nie jest wiersz górnych lotów - ale bardzo prawdziwy.
Muszę przejrzeć inne z twoich dzieł, zaintrygowałeś mnie.

Czy ten błąd był zamierzony?
Pozdrawiam.

Odnośnie tego "Lebra" to na Śląsku obibok, oczywiście tak można określić ucznia, ale nie tylko. Natomiast co do śmierci jako nauczyciela (nie wiem czy dobrze rozumiem) to życie jest nauczycielem, a śmierć sprawia, że już niczego nie musimy się uczyć. No chyba, że ktoś patrzy na czyjąś śmierć.