Wiktorze, muszę Ci przyznać że umiesz trafić w emocje. Moje, na pewno Uwzględniłeś tu wiele elementów, miejsc, postaci, stanów, ale wszystko to tak gładko jest powiązane, że nie odczuwa się żadnego ich natłoku. Wiersz czyta się lekko, nie ma tu łamańców językowych, za którymi nie przepadam. To co najbardziej do mnie przemówiło, to prawda. Tak myślę, że to w prawdzie siła, bijąca z Twojego utworu.

- jedynie ten fragment, jakoś powtórzeniem mi trąci, nie wiem. I to ''super'' - hmm…

Tak, czy inaczej, piękny wiersz.

- ten fragment mocno przypadł mi do gustu. Niby prosty, a głęboki.

Gratuluję wrażliwości. Pozdrawiam,

Czarna