Jestem na tak za ukierunkowujący tytuł i dysfunkcyjne obrazki.

chronologicznie... Blanche, Kobra, Arkady:

Dziękuję, zajrzę do waszych utworków (z przyjemnością) w wolnym czasie. Acha, życiorys nie duński (do Arkady)


Kobra:

te dysfunkcyjne obrazki bardzo mnie 'podrajcowały'


Żółwik - komentującym

Istotnie w skandynawskim społeczeństwie wyraźnie wyczuwalny jest pierwiastek dekadencki, nie wiem z czego to wynika, być może z geograficznego położenia, klimatu. Społeczeństwo z dużym IQ i mocno wycofane. Ma to swoje zalety, skandynawskie powieści, sagi, mitologia nordycka, kryminały i przede wszystkim kino (szwedzkie noir) urzekają. Co do życia w realu i powszechnej frustracji (o której wspomniałeś) - to dużo w tym racji. Trochę nordycy za to dogadzają sobie w socjalu, są bardzo zapobiegliwi, przezorni, to należałoby zaliczyć im na plus.


Dopowiem może wierszem, choć nie wiem czy jest to zgodne z regulaminem portal-pisarski.pl, liczę, że głównie redaktorzy potraktują mnie łagodnie, bo nie stosuję takich praktyk nigdy. Miejsce na komentarze nie powinno być wykorzystywane na formy liryczne, które podlegają moderacji. Ale utwór nie jest wulgarny, więc może mi się upiecze. Potraktujmy go jako komentarz, bo rezonuje w temacie dyskusji.


Wiersz niżej:

Tomasz Kucina
Rogaci Wikingowie-


stereotyp skandynawski. znasz Wikinga zakutego aż po uszy w ciężką zbroi stal?
hełm miedziany i z rogami nosił Jörgen - to jest bzdura nawet Else Roesdahl
własną książkę ilustruje bardzo błędnie. Wikingowie nie wczepiali w hełmy rogów
pierwszy taki znaleziono w Danii w Visko - wcześniej bo w epoce znanej z brązu

we współczesnej świadomości to poroże tkwi w umyśle i próbuje nad przekonać
nigdy żaden archeolog nie odkopał rogatego Laurentiusa - czy Malcolma
a w operach u Wagnera bohaterów kuli w stal i zamykali w rogatych hełmach
jak Brunhilda wojowniczka niedostępna we Walhalli Odynowi służy wierna

pewien szef garderobianych w tej operze postanowił ją uzbroić w szyszak z rogiem
by uczynić demoniczną i dosadną. a publika nie dość drzwiami to i oknem
w New York House Operze miało to wydarzyć - głosi o tym okrzyczana megaplotka
że Brunhilda przyprawiła Szwedom rogi. u Wagnera no i w zbroi. ale słodka

w średniowieczu chrześcijańscy podróżnicy kreowali tych nordyckich wojowników
na bandytów którzy mieli spółkę z diabłem - a z rogami malowali. eremici
z pism i treści to wynika dość rzetelnie tak czytamy u Adama z Bremy - przecież
i w kronikach włoskich od Stendhala zakonnicy ich się bali tako mistrz nam rzecze

to też sprawka prekursorów romantyzmu. Europa wtedy bardziej nacjonalna
szukająca swych korzeni w sztuce ludu i w historii narodowej miarodajna
ustaliła nam Wikingów na tle rogów. przekonuje o tym także Dawid Wilson
zapamiętaj więc historie skandynawską. nie rogatą nieco milszą. prawdzie bliższą


Pozdrawiam.