Witaj msh
Mam wrażenie, że pisałeś ten wiersz z myślą o nadchodzących Walentynkach i związanym z tym zwyczajem "och i ach i co to ja nie muszę w ten dzień dla niego, dla niej zrobić"...
To prawda, miłość, taka prawdziwa i szczera w dzisiejszych czasach jest bardzo rzadka i tak jak napisałeś
- a to mi się nieco skojarzyło ze słowami pewnej piosenki "Czy kto widział, jak biegnie króliczek ulicą?
Czy to widział kto,
czy to widział kto?
W naszym mieści szukali
króliczka ze świcą,
aż dopadli go,
aż znaleźli go..."
Ja osobiście wierzę jednak w te prawdziwe uczucie, nie nad wyrost, nie na siłę, ale takie na dobre i na złe razem... (może mnie kiedyś takie trafi )
Wiersz jest świetny i dla mnie bardzo na czasie
Pozdrawiam uśmiechem

Jak zrozumieć miłość?
Nie wiem, mogę co najwyżej czuć, mieć przeczucie, że robię coś dobrze lub źle, mieć wrażenie, że to, co robię pasuje drugiej osobie i tym samym zgrywamy się w kochaniu.

Ładne te odniesienia do zwierząt - tam też panuje miłość i przywiązanie.
Jak u nas, bez dwóch zdań.
Łączenie się w pary, opieka nad potomstwem.

Skupię się na tych facetach i dziewczynach: otóż, co trzecie małżeństwo w Polsce się rozpada.
O czymś to świadczy - o totalnym rozprężeniu moralnym.
Wystarczy mała kłótnia i rozwód gotów!
Ludziom odwala i to jest fakt.
Jest im za dobrze, jakby wpieprzali buraki i kartofle, to by im się rozjaśniło pod deklem.

Jak zwykle pod wrażeniem
Dobrze piszesz i tak trzymaj.
Masz swój styl i to jest dobry styl.

Ahoy

Czasami zachowujemy się na wzór i podobieństwo zwierząt, a czasami w nich widzimy odbicie swoich ludzkich uczuć, słabostek. Zwierzętami kieruje (najczęściej) instynkt, my mamy wolną wolę, chociaż nie zawsze to tak wygląda... To chyba za poważne rozważania do tego tekstu. W każdym razie ze świecą szukać tych, którzy miłość rozumieją. Nie wiem, czy nie zbyt optymistycznie podszedłem z tym "co trzydziestej i co pięćdziesiątemu", ale na koniec każdemu życzę "zrozumienia". Dziękuję za przeczytanie i komentarze. Pozdrawiam serdecznie. msh

Mam dzieci, ale nie sądzę, żeby zechciały coś namalować do moich tekstów (chyba już za "duże". Może wnuczek, ale on ma dopiero trochę ponad dwa latka, więc jeszcze niespecjalnie radzi sobie z rysowaniem. Wiem, że dzieci potrafią zinterpretować "życie i otaczający świat" po swojemu i to, całkiem odmiennie niż widzą dorośli. Pozdrawiam serdecznie. msh