Witaj:

chyba się rozpiszę na dwa razy :

Pierwszy raz o interpunkcji:

- przekonano mnie do takich zapisów, cóż, wiersz jest swoistym rebusem, pośród, w sumie, ograniczonych zasobów słów w wersach, chce się pomieścić morze treści. To trudne, a przecież się udaje, stąd biorą się metafory, anafazy, onomatopeje i takie tam innne, ktoś wpadł na pomysł aby pokombinować z ortografią - pisanie wierszy nabrało jeszcze głębszego wyrazu>

Zobacz, w tekście zjawia się tak z czapy wzięta duża litera -" Jego" - będzie to łopatologia, ale powiem, wszyscy wiedzą kto to jest, gdybym uwzględniał kropki, przekaz kto to jest zginąłby wśród zapisu, byłby cieniem, byłby zauważalny albo nie, pisząc w ten sposób wyraźnie określam kto tu rządzi, wszak to nie my ... .

pozdrawiam dziś, jak kto woli, mocno późno lub bardzo wcześnie.

Odsłona druga, nastąpi później