Bardzo intensywny wiersz, Yaro, a ja wnet poczułem się jak ryba w wodzie
Kolejny udany utwór o przemijaniu.
O tym, że nic nie trwa wiecznie.
Umiesz o tym pisać, masz to we krwi.
A ja lubię wracać, tam, gdzie byłem już - jak śpiewał ongiś mistrz Wodecki.

Bo jest coś w twoim pisaniu, co sprawia, że chwyta.
Że wiem, czego się spodziewać.
A że piszesz dobrze, wracam.

Życie, miłość, namiętność, przemijanie.... ale we wszystkim można znaleźć piękno... Tak w skrócie interpretuję twój wiersz.
No a życie jest wieczne, no może nie w tej postaci...
Pozdrawiam.