– Przegrywamy – zgrzytnął zębami Belzebub.
– Czyżby On już zwyciężył? – zdziwił się Asmodeusz.
– Mów małą literą to nienawistne imię! – wrzasnął Szef. – Ciebie też przerobili?!
– To tylko kwestia ortografii... – zaczął nieśmiało tamten. – Ale, ale – zmienił skwapliwie temat – mam pomysł. Możemy wdrożyć plan ratunkowy.
– Jaki?
– Marketing, reklamy. Ogłupianie na poziomie świadomości, podświadomości, percepcja podprogowa, bardzo efektywne – ciągnął pospiesznie. – Niepotrzebne produkty, kretyńskie, bezmyślne twarze, głupkowate uśmiechy, idiotyczne teksty. Powtarzane do obłędu w masowych publikatorach.
– Kupią to?
– Pewnie. Wiadomo przecież, wszystko można wcisnąć, byle przemyślanie, z powagą autorytetu, konsekwentnie, w kolorowym opakowaniu.
– Wykonać! Musi się udać! – W tonie głosu pobrzmiewała wiara i nadzieja. Miłość była zbyteczna.