Pośród połaci rzeczy wszelakich niesie radości swej uniesienia.
Z lewej trzydzieści gatunków sera. Z prawej kiełbasa - po przecenach.
Przez stepy dobra okręt swój wiedzie. Co rusz wstrzymując swą eskapadę.
Tu weźmie gacie tam znowu śledzie no i kaszanki taniej na wagę.

Czasem przystanie. W uchu pogrzebie. Skręci w kolejną przestrzeń dobroci.
Wtem nagle staje. Słuch swój natęża. Ktoś jego imię przez głośnik głosi.
"Heniek Stepniewski. Pierwsza nagroda. Zgłosi się zaraz po odbiór w kasie"
On już nie słucha, pędzi lebioda. Mało nie zlecą mu z dupska gacie.

Przytaszczył Heniek do domu pudło. Baba mu zbladła myśląc - kradzione,
Lecz Heniek się już z paczką rozkłada jak tylko łapskiem uciszył żonę.
"No co drze ryja. Ty stara kwoko. Wygrałem to to dzisiej w markecie"
Już stawia cudo pod odbiornikiem. Widio Heńkowe, jedyne w świecie.

Już mu się marzą mecze przy piwku. No i filmiki już wiecie jakie.
Nie wiecie? Tamte. Z gołą dziewczynką no i z goluśkim całkiem chłopakiem.
Wydukał Heniek instrukcji słowa. Pocąc się przy tym wcale nie słabo.
A kiedy wreszcie wszystko pospinał. Krzyknął radośnie: "Chodź. Popatrz babo".

Tydzień mu zleciał z szybkością strzały. Z piwkiem, meczami i goła trzódką.
No i z jęczącą nad głową babą. Aż musiał głuszyć doznania wódką.
Kiedy wieczorkiem siadł przed ekran. Wdusił klawisza On z utęsknieniem.
Wtem nagle rozpacz. Chudych łap drżenie. Nie chce zadziałać mu urządzenie.

Z niedowierzaniem patrzy na ekran. Heńkowe cudo cosik wypluło.
Składa już Heniek litery wartko. Myśląc że może się tylko spsuło.
Kiedy zrozumiał, było za późno. Opadła szczęka, gacie i siła,
W oczy mu świeci napis czerwony: "Dzisiaj promocja już się skończyła".

Przez miesiąc biedak chodził jak struty. Chłopa przycisła jakasik bida.
Znowu sprał babę, wyczyścił buty no i pochłonął cysternę piwa.
Nigdy nie poszedł już na zakupy. Wielkim okręgiem mijał markety.
Duszę mu ściskał ten słodki tydzień. Gdzie piłka była i cud kobiety.