ojciec wiosną zeskoczył z wozu

na ostre brony zarośnięte trawą
bał się lekarzy jak diabeł święconej wody
i pił z plastikowej butelki śmieszne białe mleczko
pokonał go zawał a bredził
że jest szczupły jego to nie dotknie

matce zawał posłużył zaczęła wyjeżdżać do sanatorium

poznawała nowych adoratorów
ostatni kochanek kupił jej rower
przejechała się śmiertelnie
serce miała mocne biło do końca
później szukałam go w wierszach

babcia przeszywała spojrzeniem

zajmowała się domem
rozlał sie woreczek żółciowy
operował ją wnuk
zawsze mówiłam że rodzina

nie powinna babrać się we własnych bebechach

w mojej trawie są płyty cd i maszyna do pisania
kaleczę palce język
włączam płytę a tam tylko szum
rozsadzam mury
żeby powstał nowy dom ze starymi ludźmi
spoglądam na portret ciotki cierpiała na schizofrenię
właśnie puściłam do niej oko

czytam horror przenika mnie zimno

w wyobraźni widzę jak broszka w kształcie węża

którą miała na sobie ciotka leży teraz na podłodze 

ciągną do mnie pełzające oczy węża