Kalekie byłoby niebo bez tych naszych ukochanych braci mniejszych ,bez psiej bezwarunkowej miłości,bez ciepła kociej mruczanki na kolanach ,do miłości i nieba trzeba co najmniej dwoje .Pan i jego kot ,pani i jej wierny pies ,który na spacer ją wyprowadzi po rajskich łąkach i obudzi czasem ,by zobaczyła jak gwiazdy pięknie świecą jak deszcz cicho pada.

m, racja. Czasami Fika mnie wkurzała, szczególnie, gdy o pierwszej nocy domagała się wypuszczenia na dwór, ale pamiętam też czasy, gdy jako mały kociak chciała spać tylko w moim łóżku. K, moja kotka trzy tygodnie temu zmieniła miejsce pobytu i teraz zapewne gania za swoim ogonem po kocim niebie. Na razie nie planuję nowego zwierzaka w domu. Poczekam chyba do emerytury, wtedy jest szansa, że mnie przeżyje. Dziękuję za przeczytanie i komentarze. Pozdrawiam serdecznie. msh

Wzruszyłeś... Szkoda, że psy, koty i inni nasi bracia mniejsi żyją tak krótko.
Pozdrawiam

Bardzo wszystkim dziękuję za przeczytanie i komentarze. Pozdrawiam serdecznie. msh ps Fika pewnie przeszłaby obok tego tekstu obojętnie, albo udawałaby obojętność, bo to było w jej naturze. MAG, nie używam żadnych zabiegów (pseudoartystycznych tym bardziej), by "zwabić" Czytelników. Zacząłem pisać pod koniec lat siedemdziesiątych (rany, tamtego wieku!) i już wtedy nie stosowałem interpunkcji lub robiłem to wybiórczo, więc nie jest to żadna moda - tak po prostu wymyśliłem swoje pisanie. Daję Czytelnikowi możliwość zdecydowania, gdzie chce postawić kropkę lub wziąć oddech "na przecinek". To oczywiście może być zły pomysł i nie musi cieszyć się akceptacją, natomiast nie jest to żadna moda, ani tym podobne (pseudo)artystyczne zabiegi. Mam też inne wytłumaczenie: kiedy zaczynałem swoją przygodę z pisaniem, interpunkcja była moją zmorą (do dzisiaj miewam kłopoty) i może tym uzasadnię pomysł na swoje teksty. msh