Zapach Mazur - Madawydar
Publicystyka » Recenzje » Zapach Mazur
A A A
Od autora: Wysłuchałem tej powieści w formie audio ebooka i czasami miałem łzy w oczach.
  • Autor książki: Małgorzata Manelska
  • Tytuł: Zapach Mazur
  • Kategoria: proza
  • Wydawnictwo: Wydawnictwo WasPos

Bohaterka powieści – Julka, dokonała w swoim życiu tego, o czym ja zawsze marzyłem, a na co zabrakło mi odwagi i możliwości. Rzuciła swoją szarą miejską egzystencję i przeprowadziła się na Mazury. Piękno tej ziemi, zmysłowo oddane przez autorkę okrywa jednak trudna, mroczna i momentami tragiczna historia. Obraz II wojny światowej bardzo realistycznie przedstawia w formie opowiadań Truda – dziewięćdziesięcioletnia teściowa Julki, która jako młoda niemiecka dziewczyna na własne oczy widziała i osobiście przeżyła okropności tamtych czasów. Dla niej samej te opowieści są z pewnością traumatycznym przeżyciem, ale jednocześnie przynoszą jej ulgę, a nawet zadowolenie z tego, że znajduje wiernego słuchacza w postaci Julki. Pojawia się też nadzieja, że tej historii nie zabierze ze sobą do grobu, bo utrwalona w książkowej formie, przetrwa ona w kolejnych pokoleniach mieszkańców tej krainy. W tę ziemię wsiąkają również współczesne losy bohaterów -  Julki i Krzysztofa. Wcale niełatwo powstający romantyczny związek dwojga ludzi staje się z czasem mocno osadzonym w realiach wioski Barwin. Julka wsłuchana w odgłosy rykowiska jeleni doznaje uczucia, że po kilku miesiącach pobytu na Mazurach, stają się one także jej Mazurami.  

Wielowątkowość akcji, płynna zrozumiała narracja, emocje jakie wzbudza czytelniku autorka to niezaprzeczalne atuty tej książki.

Jeszcze jedna refleksja nasuwa mi się po lekturze tej powieści: choćbyśmy nie wiadomo po jak pięknej stąpali ziemi, musimy pamiętać, że głębiej skrywa ona ślady dawnych jej mieszkańców. Tak jak w tej książce może to być rewolwer, stary pożółkły wycinek z gazety, opuszczony stary dom czy znaleziona w rupieciach podniszczona fotografia.

Książka jest sentymentalną i trzeba przyznać, trudną podróżą w czasie, ale jednocześnie, przyświeca w niej optymistyczny promień nadziei wiodący ku lepszej, szczęśliwszej przyszłości jej bohaterów.

 

Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
Madawydar · dnia 27.02.2020 16:00 · Czytań: 3567 · Średnia ocena: 4,5 · Komentarzy: 8
Komentarze
Kazjuno dnia 06.03.2020 19:44 Ocena: Świetne!
No, no, no. Kapitanie Żeglugi Wielkiej.
Tu mnie zaskoczyłeś kolejnym wcieleniem. Przyzwyczaiłem się do Ciebie pisarza, znienacka ujrzałem Cię jako poetę. Potem nieoczekiwanie ujrzałem oryginalnego plastyka.
A teraz zdumiałeś mnie jako recenzent.
Więc Człowiek renesansu.
Napisałeś świetną i zachęcającą do czytania reklamę powieści Małgorzaty Menelskiej. Pewnie sięgnę kiedyś po "Zapach Mazur", bo to dla mnie kraina zarówno piękna jak i obfitująca w wiele tajemniczych historii. Chętnie je zgłębię.
Pozdrawiam, Ahoj!
Madawydar dnia 07.03.2020 19:11
Dziękuję za komentarz. Myślę, że historia zawarta w powieści powinna Cię zainteresować. To trudna relacja niemieckich cywilów, którzy także byli ofiarami tej wojny.
Kazjuno dnia 08.03.2020 11:00 Ocena: Świetne!
Madawydarze.
Tragedia Niemców w ostatnich latach wojny była niewyobrażalna. Na zachodzie ich populację masakrowały dywanowe bombardowania brytyjskie i amerykańskie. Szczególnie większe miasta i ośrodki przemysłowe zamieniały się w pustynie ruin. Inny rodzaj nieszczęść zgotowali im "wyzwoliciele" ze wschodu. Masowe gwałty, mordy i grabieże jakich dopuszczali się czerwonoarmiści powodowały nie mniejszą grozę niemieckiej ludności, która decydowała się na masowe ucieczki na zachód. Po nagłośnionej przez goebelsowską propagandę strasznej zbrodni dokonanej we wsi Nemmersdorf, kiedy to gwardyjski oddział NKWD zgwałcił 86 kobiet (w wieku od 8 lat do 80-ciu) a potem je wymordował, cywilną ludność ogarnęła panika i przerażenie. Strasznych gwałtów i mordów dopuszczali się sowieci właśnie na Mazurach.
Rzeczywiście Niemcy z sowietami byli sprawcami wybuchu wojny. Nie mniej kara jaka dotknęła, najczęściej niewinną cywilną ludność, sterroryzowaną hitlerowskim totalitaryzmem, była niewspółmierna do jej winy.
Lata 1988 - 1991 spędziłem w Niemczech Zachodnich i muszę przyznać, że Niemcy dla nas Polaków byli wspaniałomyślni. Polubiłem ich.
Nie mniej widząc obecne zakusy UE, w której głównymi rozgrywającymi są Niemcy i ich polityka anihilacji polskiej niezależności (choćby próby niszczenia koniecznej reformy sądownictwa), jestem zaniepokojony. Ich system sądowniczy znacznie bardziej uzależniony jest od wpływów rządu niż wprowadzany w Polsce obecnie. Jedna z deputowanych Bundestagu wypowiedziała się: "U nas tak może być, bo jesteśmy krajem o wyższej kulturze, ale nie w Polsce". Wspomnę też o Nordstream 2. Czyż to nie ex premier Radek Sikorski powiedział, że to przedsięwzięcie biznesowe jest powtórką paktu Ribbentrop - Mołotow? Potem zmienił zdanie. Przyłączył się do koalicji niszczącej polską suwerenność na forum Unii Europejskiej.
Z coraz mniejszą sympatią odnoszę się do rewizjonistycznej polityki niemieckiej.
Spokojny jestem, że nie chcą ponownie najechać nas czołgami. Natomiast widzę jak wraz z targowicą prowadzą ekspansywną wobec Polski politykę. Jestem przekonany, że daleko planowym celem Niemiec jest odzyskanie wraz z Rosją pełnego opanowania utraconych stref wpływów. Kto wie? Może w przyszłości ponowne wymazanie Polski z map świata.
Głównie dlatego jestem zwolennikiem wzmocnienia militarnych i gospodarczych wpływów USA w krajach wyszehradzkich. To wzmocnienie może nas ochronić przed zakusami Rosji i Niemiec. Właśnie politykę uniezależnienia od "łaskawości" niemieckiej UE przez zacieśnienie sojuszu z USA prowadzi obecny rząd.

Wybacz Madawydarze, że pozwoliłem sobie na upust wymądrzeń światopoglądowych, w niedużym stopniu odnoszących się do Twojej recenzji.

Zachęciłeś mnie do przeczytania "Zapachu Mazur" i na pewno tę powieść przeczytam.

Serdecznie pozdrawiam, Ahoj! Kapitanie.
Madawydar dnia 09.03.2020 14:22
Kaz

Dzięki za komentarz. Zgadzam się z nim całkowicie.
marzenna dnia 09.03.2020 15:16 Ocena: Bardzo dobre
Kaziu to ja się nie wypowiadam. Komentarz dłuższy od recenzji. :)

Mad zachęciłeś, nawet bardzo. Byłam latem w Niemczech. Moja siostra pracuje w Czerwonym Krzyżu. Opowiadała mi historię jednej pensjonariuszki, była gwałcona. Ta tragedia dotknęła ją już w dzieciństwie. Przerażające jak bardzo ten temat jest nadal aktualny. Polityka, tak politycy i rządzący, ale kto cierpi? Kto późnej ponosi odpowiedzialność?
Kaziu ja się zastanawiam nad Tobą, tak sobie myślę...czy na pewno masz rację?

Mazury :) skupię się lepiej na ich pięknie, po prostu kupię książkę, albo posłucham.
Pozdrawiam Mad.
Madawydar dnia 11.03.2020 09:16
marzenna
Dzięki za komentarz.
Pozdrawiam

Mad.
Marek Adam Grabowski dnia 05.04.2021 15:39
Książka marynistyczna czyli o tym co lubisz. Recenzja dobrze napisana.

Pozdrawiam
Madawydar dnia 06.04.2021 07:40
Dziękuję Marku Adamie Grabowski za lekturę i komentarz i ocenę recenzji.


Pozdrawiam

Mad
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Kazjuno
18/03/2024 19:06
Pliszko, Posłużyłaś się skrótami myślowymi, ale pełnymi… »
Jacek Londyn
18/03/2024 18:15
Trening czyni mistrza. Kolejna okazja, tym razem… »
valeria
18/03/2024 11:41
Piękne, już bielonych rzeczy nie spotykam już:) chyba w… »
mede_a
18/03/2024 10:45
Jak ja kocham te Twoje maluchy! Ajw- poezji pełna - pisz,… »
Kazjuno
17/03/2024 22:58
Ja miałem skojarzenie erotyczne, podobne do Mike 17. Jako… »
Kazjuno
17/03/2024 22:45
Co do Huty masz rację. To poniemiecka huta do końca wojny… »
ajw
17/03/2024 21:52
Zbysiu - piękne miałeś skojarzenia :) »
ajw
17/03/2024 21:50
Tak, to zdecydowanie wiersz na pożegnanie. Na szczęście nie… »
Gabriel G.
17/03/2024 19:52
Nie ukrywam czekam na kontynuację. To się pewnie za trzy -… »
Kazjuno
17/03/2024 16:40
Dzięki Gabrielu za krzepiący mnie komentarz. Piszę,… »
valeria
17/03/2024 15:17
Gotowanie to łatwizna, tylko chęci potrzebne :) »
Gabriel G.
17/03/2024 12:46
Kazjuno Jestem świeżo po lekturze wszystkich trzech części.… »
Jacek Londyn
17/03/2024 10:31
Proszę o chwilę cierpliwości. Zanim odpowiem na komentarze,… »
Kazjuno
17/03/2024 04:17
Czekamy z Optymilianem, ciekawi twojego odniesienia się do… »
Jacek Londyn
16/03/2024 12:26
Drodzy Koledzy po piórze. Dziękuję za komentarze. Jest mi… »
ShoutBox
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
  • TakaJedna
  • 05/03/2024 23:43
  • Nie poezją ja, a prozaiczną prozą teraz, bo precyzję lubię: nie komentarzem, a wpisem w/na shoutboxie zaczęłam, a jak skończę, to nie potomni, a los lub inna siła zdecyduje/oceni.
  • Zbigniew Szczypek
  • 05/03/2024 23:32
  • Pliszko - nie! Dość milczenia! Dopóki żyjemy! A po nas krzyczeć będą "słowa", na karcie, na murze...
  • Zbigniew Szczypek
  • 05/03/2024 23:28
  • To, jak skończysz pozwól, że ocenią potomni. Zaczęłaś komentarzem... pozwól/daj nam możliwość byśmy i Ciebie komentowali - jedno "słowo", póżniej strofy...
  • TakaJedna
  • 05/03/2024 23:20
  • ech, Zbigniew Szczypek, fajnie wszystko, wróżba jest, choć niedokończona, ale z tego, co pamiętam, to Makbet dobrze nie kończy ;)
  • pliszka
  • 05/03/2024 22:58
  • A reszta jest milczeniem...
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty