Tyle ludzi chce wyjechać zamieszkać na wsi, by znaleźć się wśród ciszy i spokoju. Tymczasem, kiedy już zamieszkają w tym swoim domku marzeń z wiejskim ogródkiem, nie mogą znieść nowych bodźców. Przeszkadza im sklep stojący tuż obok i kościół o dwa kroki od progu ( nie można pojechać samochodem), krzyczący ksiądz z ambony ( kościoły w mieście nie maja ambony), brukowa muzyka w remizie ( w mieście są sale koncertowe ), apel jasnogórski z kościelnej dzwonnicy rozpraszający wieczorową porę, aż w końcu mucha, również czysto wiejska doprowadza ich do obłędu. Runęły na nich ściany świata, bo ani w mieście, ani na wsi żyć już nie mogą.

Tak to odbieram.

"kurwa" i "ja pierdolę" są dosadne, ale uzasadnione. Podkreślają wielkość frustracji narratorki.

Bardzo bardzo Wam dziękuję za ślad pod tekstem

Wiosna Dziękuję.

Wojtku przemyślę trudno teraz mi się wypowiedzieć. Dziękuję