,,Ten, który kocha, powinien dzielić los tego, kogo kocha."



winna jestem bez winy
jak orzeł w koronie bez skrzydeł nie odleci
zapłacę daninę za śmieci
za radość którą pokazałam przypadkiem

- mogę zadzwonić
- mogę dotknąć bez dotykania
- słowo zaboli czy zrani
- jestem trzeźwa może pijana

- myślałaś że ktoś poda rękę
- zadzwoń do Boga, posłucha

może zdążysz znów mnie pokochać

makir Powinnaś zmienić tytuł, unikaj powtórzeń.
,,abyś się zdążył" jakoś mi źle brzmi. Może - abyś znów zdążył się we mnie zakochać.

Nie ma dróg na skróty. Tylko to zabieram choć to oczywistość, ale niech będzie. Tekst terapeutyczny dla kochanka albo dziecka. Jak rekolekcje? Jak Jasnorzewska? A może Poswiatowska? po jednym wierszu tych poetek dziennie i masz zaliczone sześćdziesiąt wierszy miesięcznie. polecam z całego serca. No chyba że chcesz chwilówkami się rozładować.

A może tak:

nie ma dróg na skróty
w oparach absurdu płynę
bo przez załzawione oczy
trudno ciebie dostrzec

w kąciku ust wyrosła krosta
nabrzmiała
całujesz
czekam
aż w twoich dłoniach
zostanę płatkiem jabłoni
zrób coś z tym
przecież umiesz zamknąć


A Ty piszesz: nie ma dróg na skróty i koniec. po co się powtarzasz że trzeba całe przymierzyć? Że łzy w kącikach - rzecz wiadoma. Tylko nie pisz mi, proszę, że nie używam interpunkcji w komentarzach; na tym portalu są lepsi Janusze polskiej gramatyki we własnych tekstach
Serdecznie Cię pozdrawiam. Kciuki!

oj allaska nie czuję nic, jak czytam twoją poprawkę, wolę ubogie i nieporadne wiersze, niż takie dopracowane i z krostami. Nie ma uczuć, emocji, a wiesz
miłość czasem bywa nieporadna, trudna i tak szybko rani, że nie znajdujesz słów aby to opisać.

Gdyby to było takie proste, jak zamknięcie płatka w dłoni, tak banalne...może sama napisz dobry wiersz o miłości, poszukaj w sobie tego uczucia. Ostatnio dużo krzyczysz, może to ukryte pod podszewką zranione uczucie. Daj spokój z tą gramatyką, dałaś się podpuścić.

Tak są Janusze i są Grażynki nie jesteśmy doskonali. Wybacz.
A hopeless i makir potrafią w swoich wierszach ująć i przekazać więcej emocji niż słów, ta prosta i dająca tyle doznań poezja jest nam potrzebna. To nie jest uniwersytet doskonałych literackich wykładów o budowie wiersza. Takie nudne i beznadziejne teksty można poczytać, wiesz gdzie...nie mogę przytoczyć przykładów. Wolę tutaj na PP czytać i pośmiać się i bawić poezją.
Słabo mi się robi od fanaberii,doskonałości doskonałych wierszy.

Słabo mi się robi jak czytam wiersze, oczywiście nie wszystkie na portalu Fabrica
makir przepraszam, bardzo przepraszam, wybacz Twój wiersz wzbudził kontrowersje.
Naginasz swoją poezję, zatracasz własny styl, chyba wolę Ciebie wcześniejszą.

Ten cudowny wiersz ,,rozpadało się na dobre" nigdy go nie zapomnę.
Pouczają nas, że marna poezja. A później czytam, jak znawca pisze o ziemniakach, jestem w szoku po jego wierszu. Zastanawiam się czy sito przez jakie musimy przechodzić, czy oceny są adekwatne do umiejętności tych ziemniaczanych twórców.

pozdrawiam Cię serdecznie

... bo czasem musimy przejść przez piekło oczekiwania, tęsknoty i braku miłości, ale...
Jeśli się tego bardzo pragnie, to w końcu przychodzi.
Znów subtelnie snujesz swoją opowieść o niej i nim, i o tym, że w życiu człowieka muszą być marzenia.
O wielkiej miłości, która poruszy ziemię.
Ale nie potrzebuje ona fajerwerków - proste kochanie w wiejskiej scenerii uważam za ideał.

Wspólne spacery, posiłki, noce...
Bo miłość jest najlepsza kiedy jest przepełniona naturalną prostotą - jak podanie ręki.

I ten wiersz taki jest - jego urok stanowi właśnie prostota.
Wartość sama w sobie.
Kiedy kobieta kocha mężczyznę nie potrzeba jej zbyt wiele - byle był obok i wypełnił sobą jej życie.
Nawet milczenie razem jest wtedy piękne.

Twoja liryka mnie za każdym razem zaskakuje - potrafisz oddać wszystkie odcienie miłości.


A ode mnie dla Ciebie na dziś :

http://www.portal-pisarski.pl/czytaj/58023/tamtego-dnia-w-raju