witaj, dobrze się czyta, tylko to końcówka chyba już kiedyś użyłaś tego tataraku

Pierwsza rada, jeżeli pozwolisz. lepiej miksować z wersami innych poetów, mogą być słowa z piosenek, dialogi z filmów. Zdradzam Ci swój sekret, oglądam jakiś program, cokolwiek czytam i wpisuję poszczególne słowa w swój wiersz, jest dużo ciekawiej niż powtarzać siebie, łatwo zahaczyć o nudę i stereotyp. Nikt nie lubi powielania, to nudne, bez obrazy.
Ten korpus kojarzy mi się z resztkami kurczaka, sprzedają takie jako tanie odpady na zupę. Tatarak już był, czyżby nie istniały inne piękne rośliny rosnące przy brzegach jezior lub rzek? Piszesz w pierwszej osobie, a później kończysz w liczbie mnogiej, jakbyś zakładała z góry, że każdy ma takie zachowania. Dziwne stwierdzenie, dla mnie zbyt lakoniczne, za mało wyraziste. Mogłabym dopisać swoją wersję, nawet mam ochotę, jednak nie powinnam. Czy wtedy to byłby twój wiersz? Nie wydaje mi się, że potrzebujesz aż takiej dawki, takiego kopa aby się bardziej postarać, a może potrzebujesz? Nie przynudzaj, to błąd wielu poetów, piszą takie smuty, że robi mi się słabo. Sama też nieraz piszę płaczliwe teksty, to tragedia i tendencja, niepotrzebna, nikt już nie czyta wyciśniętych przez wyżymaczkę tekstów. Nagość bawi się w chowanego, to jest trochę śmieszne i płaskie. Wybacz Napisałaś dobry wiersz, dopieść go, aż się sam prosi o twoją łaskę.