śmiertelna pustka - alkestis
Po kawałku umieram.
Póki piszę, oddalam to, co nieuniknione.
Pomysły na nowe wiersze nie pojawiają się znikąd,
ale znikną wraz ze mną. Nigdy niewydane,
bo nikt ich nie chciał.
Zapis dwójkowy sprowadzi je do zera.
Zero absolutne zabija dość szybko. Lepiej zamarznąć
czy spłonąć? Raz, dwa... Kleją się powieki, jak toffi do zębów.
Skleiłam nas w jedno, a ciebie nie ma.
Czy to znaczy, że mnie też?
Poleć
Pobierz
RSS
- Poleć ten artykuł znajomemu
- Znajomy został poinformowany
alkestis · dnia 01.07.2020 10:00 · Czytań: 729 · Średnia ocena: 4 · Komentarzy: 17
Inne artykuły tego autora:
Komentarze
A gdybyś tak, Alke, zmieniła wersyfikację, żeby wiersz przypominał wiersz, a nie czołg? 
No to na razie i miłego.
No to na razie i miłego.
W telefonie wersyfikacja wygląda dużo lepiej
Podoba mi się.
Wycięłabym spację miedzy nie a wydane.
Pozdrawiam
Cytat:
Skleiłam nas w jedno, a ciebie nie ma.
Czy to znaczy, że mnie też?
Czy to znaczy, że mnie też?
Podoba mi się.
Wycięłabym spację miedzy nie a wydane.
Pozdrawiam
Cytat:
Nigdy nie wydane,
Fakt - niewydane - razem.
Bardzo ładny wiersz. To żenujące, że nie potraficie odnieść się do jego treści. Gdzie się podział pan Zagwostka?
Berele napisał:
To żenujące, że nie potraficie odnieść się do jego treści. Gdzie się podział pan Zagwostka?
Żenujące to jest to, Berele, że zachowujesz się jak ujadający ratlerek, który za wszelką cenę chce na siebie zwrócić uwagę i jest szczęśliwy, gdy uda mu się, choć raz złapać kogoś za nogawkę
Na razie Tobie się nie udaje, ale próbuj dalej, bo to się robi coraz zabawniejszeBerele napisał:
Bardzo ładny wiersz.
Świetne odniesienie do treści wiersza. Nic, tylko brać przykład
Milu, w okienku "zgłoś tekst" wyglądał całkiem dobrze. Ja np. w telefonie widzę rozjechane linijki. Sprawdzę później na komputerze.
Wiosno, spostrzegawcza jesteś. Oczywiście niewydane piszemy łącznie.
Berele, dziękuję za ocenę i miłe słowa.
Pozdrawiam Was
a.
Wiosno, spostrzegawcza jesteś. Oczywiście niewydane piszemy łącznie.
Berele, dziękuję za ocenę i miłe słowa.
Pozdrawiam Was
a.
Dzień dobry Al.
Nie mam czasu dla siebie, nie mam czasu dla dziecka (no może przesadzam), nie mam czasu dla przyjaciół (przepraszam Miladorę, Wiosnę i innych). Ale wkurzył mnie Berele, więc oto jest pan ZAGWOZDKA.
Wiersz bardzo mi się podoba ale inaczej i z innych powodów, niż zainteresowanym przedmówcom. Może nie jest doskonały technicznie i dopracowany ale porusza dylematy, towarzyszące każdemu piszącemu autorowi, szczególnie na początku twórczości - niedocenionemu, niezauważonemu.
Proszę Cię Al., nie wiem dla kogo był pierwotnie wiersz ale ja jestem - Twój czytelnik.
Pozdrawiam Cię serdecznie z 18 metra studni
Zbyś
Nie mam czasu dla siebie, nie mam czasu dla dziecka (no może przesadzam), nie mam czasu dla przyjaciół (przepraszam Miladorę, Wiosnę i innych). Ale wkurzył mnie Berele, więc oto jest pan ZAGWOZDKA.
Wiersz bardzo mi się podoba ale inaczej i z innych powodów, niż zainteresowanym przedmówcom. Może nie jest doskonały technicznie i dopracowany ale porusza dylematy, towarzyszące każdemu piszącemu autorowi, szczególnie na początku twórczości - niedocenionemu, niezauważonemu.
Proszę Cię Al., nie wiem dla kogo był pierwotnie wiersz ale ja jestem - Twój czytelnik.
Pozdrawiam Cię serdecznie z 18 metra studni
Zbyś
Alkestis -
to ładne stwierdzenie. Czytam poezję (z pisaniem gorzej, choć próbuję...) i staram się ją rozumieć. Twoje słowa do mnie trafiają. Więcej - sądzę, że to może być także męski punkt widzenia, prawda?
Wiosno i Zbigniewie - podpisuję się pod Waszymi komentarzami w sprawie ujadającego ratlerka.
Pozdrawiam
Cytat:
Póki piszę, oddalam to, co nieuniknione. Pomysły na nowe wiersze nie pojawiają się znikąd,
to ładne stwierdzenie. Czytam poezję (z pisaniem gorzej, choć próbuję...) i staram się ją rozumieć. Twoje słowa do mnie trafiają. Więcej - sądzę, że to może być także męski punkt widzenia, prawda?
Wiosno i Zbigniewie - podpisuję się pod Waszymi komentarzami w sprawie ujadającego ratlerka.
Pozdrawiam
Popieram Galernika - wiersz ma swoje zasłużone miejsce na PP, przeszkadzający w pracy twórczej - "ujadający szczeniaczek" - nie. Chyba, że dorośnie, wzniesie się ponad "gówniarzowatą" pychę i arogancję, wykaże że coś sobą reprezentuje - pomoże Alkestis i innym, w ich pracy, doceni wysiłki innych, zrozumie, że sam wymaga pomocy. Bo tak już jest, można napisać genialne dzieło i namalować przepiękny obraz ale... bez widza i czytelnika umieramy, w zapomnieniu, tak, jak pisze Alkestis.
Pozdrawiam serdecznie - Zbyś
Pozdrawiam serdecznie - Zbyś
alkestis napisała:
Sprawdzę później na komputerze.
Sprawdź także w podglądzie, zanim dodasz.
Poczekam, bo ciekawa jestem, co zrobisz z wersyfikacją.
Zacznę od końca:
Miladoro, widzę, że nie kliknęłam w jednym miejscu, stąd dziwny rozjazd. Ale zdaję sobie sprawę, że nadal może być topornie.
Zbigniewie, bardzo mnie ucieszyły Twoje słowa. Czasem treść jest ważniejsza od strony technicznej. Ciekawe, że u innych mankamenty widzę wyraźnie, natomiast u siebie nie. A nawet gdy widzę - stoję bezradnie i tylko kiwam głową.
Galerniku - bardzo to miłe, dziękuję.
(bylibyście tu, gdyby nie Berele?)
Miladoro, widzę, że nie kliknęłam w jednym miejscu, stąd dziwny rozjazd. Ale zdaję sobie sprawę, że nadal może być topornie.
Zbigniewie, bardzo mnie ucieszyły Twoje słowa. Czasem treść jest ważniejsza od strony technicznej. Ciekawe, że u innych mankamenty widzę wyraźnie, natomiast u siebie nie. A nawet gdy widzę - stoję bezradnie i tylko kiwam głową.
Galerniku - bardzo to miłe, dziękuję.
(bylibyście tu, gdyby nie Berele?
)
alkestis napisała:
Ale zdaję sobie sprawę, że nadal może być topornie.
Zacznę od tego, że treść mi się podoba, Alke.
Ale wersyfikacja już nie. Jest ciężka.
Dlaczego nie miałabyś poeksperymentować z graficzną formą wiersza?
Wydzielić niektóre myśli. Chociażby w taki sposób:
Cytat:
Po kawałku umieram.
Póki piszę, oddalam to, co
nieuniknione.
Pomysły na nowe wiersze nie
pojawiają się znikąd, ale znikną
wraz ze mną. Nigdy niewydane,
bo nikt ich nie chciał.
Zapis dwójkowy sprowadzi je
do zera. Zero absolutne zabija
dość szybko. Lepiej zamarznąć
czy spłonąć? Raz, dwa...
Kleją się powieki, jak toffi do zębów.
Skleiłam nas w jedno, a ciebie nie ma.
Czy to znaczy, że mnie też?
Póki piszę, oddalam to, co
nieuniknione.
Pomysły na nowe wiersze nie
pojawiają się znikąd, ale znikną
wraz ze mną. Nigdy niewydane,
bo nikt ich nie chciał.
Zapis dwójkowy sprowadzi je
do zera. Zero absolutne zabija
dość szybko. Lepiej zamarznąć
czy spłonąć? Raz, dwa...
Kleją się powieki, jak toffi do zębów.
Skleiłam nas w jedno, a ciebie nie ma.
Czy to znaczy, że mnie też?
Oczywiście to tylko luźny przykład i do niczego nie zobowiązuje.
Miłego dnia.
Wersyfikacji w takim stylu (czy podobnym) chcę uniknąć, ponieważ ten wiersz ma być czytany na jednym oddechu. W Twojej wersji pierwotny zamysł, z tymi wszystkimi pauzami - oddechami, nie jest tym o co mi chodzi Zastanawiałam się raczej nad usunięciem znaków przestankowych, ale jeszcze nie wiem.
Miłego
Zastanawiałam się raczej nad usunięciem znaków przestankowych, ale jeszcze nie wiem.Miłego
No to i ja "poszczekam" trochę.
Bo
Najbardziej ten wers mnie ujął, a całość trudno mi przeczytać na jednym oddechu.
Już kolejny raz czytam ten tekst i nie wytrzymałem.
Podoba mi się, ale to coś poszatkowane co proponuje Miladora jakoś tak się gryzie.
Bo
Cytat:
Pomysły na nowe wiersze nie pojawiają się znikąd,
Najbardziej ten wers mnie ujął, a całość trudno mi przeczytać na jednym oddechu.
Już kolejny raz czytam ten tekst i nie wytrzymałem.
Podoba mi się, ale to coś poszatkowane co proponuje Miladora jakoś tak się gryzie.
Gitesik, dziękuję za przeczytanie. Czasem w emocjach myśl jest szybsza niż słowa. Może nie da się na jednym oddechu, ale nie widzę tego w innej formie.
Pozdrawiam.
Pozdrawiam.
Coś w nim jest co przyciąga..
Ajw, dziękuję za wizytę
Ostatnio dodane recenzje
- wszystko będzie niedobrze – recenzja
- Napisane nawet dobrze, czyli o książce - wszystko będzie niedobrze
- Czy guguły mogą być smaczne?
- Samotność Boga – Antoni Grycuk
- „Zabójca w bezpiece”, czyli proza niedoceniona
- Poetycka opowieść o wojnie w Donbasie - recenzja książki S. Żadana "Internat"
- Recenzja książki portalowej koleżanki
- Kazimierz Junosza „Buntownik” - recenzja książki
- Kompot. Trudny powrót do życia - recenzja książki
- Jezioro
- Wnyki - Rozdział 1: Nowy Początek
- OWOC LASU - CZ. I - Rozdział jedenasty.
- Świątynia dumania
- OWOC LASU - CZ. I - Rozdział dziesiąty.
- NIGHTFALL: MI6-2032-NS-001 (Pl) - Część VII
- Sanatorium dla przegranych
- Golone, strzyżone
- OWOC LASU - CZ. I - Rozdział dziewiąty.
- Nie do pary - Rozdział siódmy
- Pochodnia
- OWOC LASU - CZ. I - Rozdział ósmy.
- OWOC LASU - CZ. I - Rozdział siódmy.
- NIGHTFALL: MI6-2032-NS-001 (Pl) - Część VI
- OWOC LASU - CZ. I - Rozdział szósty.
- Dziewczynka z zapalniczką
- OWOC LASU - CZ. I - Rozdział piąty.
- Skok
- K.O.T.
- Jaźń w Rozpadzie
- OWOC LASU - CZ. I - Rozdział czwarty.
- Poszukiwania
- Egzaminator 13
- OWOC LASU - CZ. I - Rozdział trzeci
- NIGHTFALL: MI6-2032-NS-001 (Pl) - Część V
- Zabić by żyć cz.1
Proza: Dolna Półka
- Rok 1812
- Rzetelność chwilowo słuszna
- Nie do pary - Rozdział szósty
- Nie do pary - Rozdział piąty
- Dał nam przykład Bonaparte
- Nie do pary - Rozdział czwarty
- Jajko
- Potrzebuję pomocy.
- Nie do pary - Rozdział trzeci
- Nie do pary - Rozdział drugi
- Nie do pary - Rozdział pierwszy
- Rybak
- nudne flaki
- Albosie
- Czarne Ptaki
- Maskarada Cnoty - Boska Komedia o wierze i zwątpieniu- Akt II
- Księga wspomnień
- Punkt zero
- W Urzędzie Pracy 2
- Patriotyzm w cenie, czyli kartka z nieodległej przeszłości (drabble)
- Mówię prawie do siebie
- w altanie
- andante
- Anna Achmatowa - ***(Ciemnieją alejki…)
- Pomiędzy jedynie a tylko
- Między dwojgiem
- Solaris
- patchwork
- Achmatowa Anna – Muza
- Tam, gdzie rosną poziomki
- wiersz
- Pomiędzy sumą a różnicą
- Tarzan: legenda.
- ***(To było wiosną...)
- Ugorowanie
- niejesień
- bezwiośnie
- Pachnidło
- Potpourri
- tango na jeden wiersz
- ***(Pan mi mówi...)
- ściany
- Stowarzyszenie umarłych poetów
- tranquillo
- Kalendarz
Poezja: Dolna Półka
- rozmowy terapeutyczne
- Portret upiornej rodzinki w restauracji
- Echo piany
- Ojciec chrzestny
- Conan Barbarzyńca
- Zatraceni
- Portret upiornej rodzinki na ślubie
- Letnie skrzenie
- o śmierci
- Bolero
- igła
- Portret upiornej rodzinki w lesie
- O państwie Majów
- Portret upiornej rodzinki na wakacjach
- Plan
- W s p o m n i e n i e
- Miło
- Bociany
- Moje lato
- Maruda
Galeria
Polecane
Nawigacja
-
Promocja -
Społeczność -
Przydatne Linki -
Nasze Antologie -
Nasi Partnerzy
Ostatnie komentarze
- Florian Konrad
- 24/05/2025 11:12
- Dziękuję serdecznie i nawzajem. »
- Werifesteria
- 24/05/2025 10:26
- I masz rację, całe życie coś poprawiamy. Człowiek ma w… »
- Werifesteria
- 23/05/2025 21:49
- Racja, trochę namącone ale pisane mocno po północy. Tu… »
- neandertal
- 23/05/2025 21:37
- Tak, tak jest zgrabniej, dziękuję. »
- Werifesteria
- 23/05/2025 21:29
- Miałam na myśli, że moja twórczość — zarówno pisana, jak i… »
ShoutBox
- pociengiel
- 21/05/2025 15:58
- [link]
- pociengiel
- 21/05/2025 10:01
- [link]
- pociengiel
- 17/05/2025 10:31
- [link]
- pociengiel
- 12/05/2025 18:07
- [link]
- pociengiel
- 12/05/2025 17:49
- [link]
- pociengiel
- 10/05/2025 11:19
- [link]
- pociengiel
- 10/05/2025 11:12
- [link]
- pociengiel
- 09/05/2025 14:28
- [link]
Ostatnio widziani
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
- Offline
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty
Najnowszy:Usunięty
© Copyright by Portal Pisarski 2006-2025
Ważne: Regulamin | Polityka Prywatności | FAQ
Polecane: | montaż anten Warszawa | montaż anten Warszawa Białołęka | montaż anten Sulejówek | montaż anten Marki | montaż anten Wołomin | montaż anten Warszawa Wawer | montaż anten Radzymin | Hodowla kotów Ragdoll | ragdoll kocięta | ragdoll hodowla kontakt