Jest prosto i banalnie i tak ma w tym wierszu być, zresztą w każdym moim wierszu jest prosto.

A kto powiedział, że dorośli nie mogą skakać po kałużach?

Dziękuję, za komentarz.

Pozdrawiam

Nie podoba mi się wers: ślimak chowa się w dół, bo lubię ślimaki, a ten dół pachnie mi pochówkiem. Jeśli już pisze się o chowaniu, to należałoby nie zapominać, że ślimaki lubią wysokie trawniki i gęste chwasty, które są dla nich idealnym schronieniem w ciepłe, słoneczne dni. Chętnie chowają się też pod składowiskami gruzu, gałęzi, starych desek. O ślimakach napisałbym więcej, ale to chyba wiersz o drobnostkach, a nie o poważnych ślimaczych sprawach.

Zmieniłbym wszystkie łączniki na myślniki.

We fragmencie:

Słuchaj jak żaba skrzeczy,
przeskakuj jak dziecko kałuże. ,

oddzieliłbym przecinkiem słuchanie od żabiego skrzeczenia.

Czy 'przez' czy 'po', co to za różnica - piszesz Autorze w odpowiedzi na komentarz.
Nie zgadzam się z Tobą, z wiosną też nie. Dziecko przeskakuje kałuże, bez żadnych po i przez, przeskakuje z zamierzeniem, by w nie wpaść.

pzdr
JL