Witaj Alasko
Nie mogłem tak przejść obojętnie, jestem wolny od tego uczucia, więc zapiszę coś, pod przejmującym tekstem, mam nadzieję, że nie pisanym z własnego doświadczenia.
A temat mi znany bardzo dobrze. Ile to razy szukałem kolegi, o myślach samobójczych, katowanego przez ojczyma policjanta, a zbyt wrażliwego, by się bronić. "głowa" - ależ oni biją najczęściej tak, by nie było widać, a rany były głęboko, podwójnie wewnętrzne. Po latach dowiedziałem się, jak też cierpiała moja kochana polonistka, której tyle zawdzięczam, bo w moim miasteczku koledzy "aniołki" też były pijane, dnia ósmego i tych następnych, równie licznych.
Tak dzieje się ciągle i będzie dopóki katów rozgrzeszać będą z ustami pełnymi - "no zgrzeszył, któż nie zgrzeszył".
Pozdrawiam serdecznie
Zbyś