Konwulsje serca cz.1 - INES
Proza » Obyczajowe » Konwulsje serca cz.1
A A A
Zabili jej marzenia i kazali dążyć do celu po spalonych mostach. Do tych działań nie miała serca. Od początku nie chciała od życia zbyt dużo, a cieszyć potrafiła się z małych rzeczy. Dla innych jej idee były nie zrozumiałe. Szeptali, mówili, a nie raz potrafili roześmiać się jej prosto w twarz. Milczała, bo tak trzeba było. W domowym zaciszu odkrywała siebie. Siadała na parapecie, a w rękach trzymała kubek chłodnej kawy. To był jej czas. Zamykała oczy i tańczyła na deskach wielkich teatrów. Bywało też, że w domowej bibliotece taty, zazdrościła wielkim pisarzom. Kochała życie, ale na swój własny sposób. Idole? Nie, nie miała, nie dla tego, że nie było w czym wybierać, po prostu wolała być sobą. Z okna spoglądała na przechodniów, penetrowała ich dusze oczyma. Czy wiedziała o czym myślą? Pewnie nie, choć starała się zrozumieć. Zgadywała dokąd idą. Oni wszyscy tworzyli jakąś niebanalną historię, tak uważała. Bywało, że w przygodach tamtych ludzi zatracała siebie i nie wiedziała czy dzisiaj minęło wczoraj czy przyjdzie jutro... Miłość? Owszem znała, lecz nie z autopsji. Do tego dnia...do tamtej chwili.
Dzień obudził się dla niej zbyt wcześnie. Dziesiąta rano, w ciągu wakacji była przecież środkiem nocy. "Poranek wstawać powinien co najmniej około południa" - pomyślała w duchu.
Pewnie właśnie dla tego przekręciła się na drugi bok i zasnęła.
- Lena! - dochodził za ściany donośny głos mamy, który postawił by na baczność cały pluton wojskowy.
- Lena! Wstaniesz ty wreszcie?! Ja wychodzę, zamknij drzwi.
"O nie, to na pewno nie sen, to już koszmar rzeczywistości." - wymamrotała dziewczyna, wyciągając lewą nogę z łóżka, "stop"- syknęła - "tylko nie lewą" - cofnęła małą stópkę, przetarła oczy, po czym postawiła prawą nogę na podłodze. "Dzisiaj czeka Cię udany dzień" - uśmiechnęła się do odbicia w lustrze.
W kuchni znalazła dwie kanapki z żółtym serem, herbata w przezroczystej szklance z uchem czekała na zalanie. I ten przeraźliwy dźwięk gwizdka. W radio puszczali te same piosenki co wczoraj "jutro pewnie też nic nowego nie usłyszę" - pomyślała. Nie ważne, była sama więc pozwoliła sobie na poranne tańce w piżamie. Stawała wtedy przed lustrem i naśladowała tancerki z teledysków. Żenada? Nie, raczej sposób na nudę, której w te wakacje zresztą nie brakowało. "A może by tak zadzwonić do Oliwki? -pomyślała i sięgnęła po telefon, potem tylko wystarczyło wykręcić numer i ...
- Słucham - odezwała się Oliwka
- Słucha, słucham czemu każdy tak drętwo zaczyna rozmowę? - zagadnęła.
- Cześć Lenka co tam?
- Wygrałam w toto lotka i dzwonie spytać czy wybierzesz się ze mną na Karaiby, co ty na to?
- Wow, tak to ja mogę zaczynać dzień, hehe. To kiedy wylatujemy?
- Dziś o 16 masz czas?-spytała.
- Mam, proponuje opalanie za moim domem, to prawie jak Karaiby , nie?
- Idealnie. To do zobaczenia.
- Czekam. Pa
Godziny upływały mozolnie. Chcąc przyspieszyć bieg wskazówek na tarczy zegara, Lena przeglądała ulubione czasopisma, przymierzała ubrania, zerkała też w telewizor.
"Wreszcie" - odetchnęła z ulgą o 15. Szybko wsunęła na siebie ulubione, trochę poszarpane dżinsy, zasznurowała trampki, grzebieniem rozczesała włosy i wybiegła. Upał był straszny. Każdy kolejny krok przychodził z coraz to większym wysiłkiem. Mimo to Lena nie zatrzymywała się. Idąc, mówiła sobie w duchu "dasz radę". "Dasz radę"- szepnęła. Nie chodziło już o pokonanie asfaltowej drogi...
Oliwka czekała z woda mineralną w ogródku. Leżał tam granatowy koc z dużym cętkowanym kotem i stały dwa trochę wypłowiałe leżaki.
- No nareszcie! - odezwała się Oliwia.
- Jej ale skwar! Jestem cała mokra. - Wymamrotała zdyszana Lena.
- I ty chciałaś jechać na Karaiby? Hehe
- Taa... cieszę się, że te 4 miliony złotych przeszły mi koło nosa.
- To co maraton opalania czas zacząć.
Maraton z racji tego, że skończył się pół godziny później okazał się słowem zbyt wielkim.
Skwar nie pozwolił zbyt długo wylegiwać się na zielonej trawce, to też dziewczyny przeniosły się do domu. Pokój Oliwki zupełnie nie pasował do swojej właścicielki. Błękitne ściany, białe meble, na parapecie kolorowe lalki Barbie - pamiątka z dzieciństwa. Dopełnieniem całości był brak drzwi. Nastrój? Spokój i monotonia bijąca z każdego konta. Nic więc dziwnego, że pełna wigoru Oliwia do pokoiku zaglądała zwykle późnym wieczorem. Wyjątkiem od reguły był dzień dzisiejszy.
- Dobrze, że chociaż tu trochę chłodniej - odetchnęła z ulgą Oliwia.
- To co robimy wieczorem, chyba nie spędzimy całego dnia w tych czterech ścianach.
- Właściwie to ja mam już plany na wieczór - odparła z zakłopotaniem - Wiesz kilka dni temu napisał do mnie na gadulcu, jakiś chłopiec, że niby spędza u nas wakacje, nie ma tu znajomych no i chciał by kogoś poznać.
- Tylko mi nie mów , że się z nim umówiłaś, przecież ty i faceci to totalna abstrakcja.
- No co ty nie umówiłam , ale dałam mu numer Gabi. Zaczęli się spotykać, a dzisiaj chciała mnie z nim zapoznać, żebym go oceniła, rozumiesz?
- W porządku, wiem o co chodzi, Gabryśka za mną nie przepada... To o której mają tu być?
- Około 18.00.
- No to musze się zbierać, bo ulotna jak kamfora to ja nie jestem.
- Lenka chyba się nie gniewasz? Przepraszam głupio wyszło.
- Nie przejmuj się. Jutro sobie odbijemy. To ja uciekam.

Droga powrotna nie była już tak uciążliwa z racji tego, że upał ustąpił. Ciepły , letni wiaterek poruszał cienkimi gałązkami rosnących przy chodniku drzew. "Ta jedna ulica i tych kilka domów to wasz cały świat, ale przynajmniej nie jesteście same... jest was tu kilka tak samo zielonych i dużych..." - pomyślała. "Ja mam nogi dla tego pójdę do babci, siądę na miedzy w ogrodzie i będę jadła truskawki, tak truskawki, które rosną na krzaczkach kępami..."
Urzeczywistnienie myśli nastąpiło godzinę potem. Dom babci swym położeniem przypominał schronienie pustelnika. Wokół roztaczały się jedynie pola i lasy. Idealny spokój - dla Leny miejsce magiczne. Uwielbiała spędzać czas w małym sadku w głębi podwórka, jego atmosfera pozwalała na rozhasanie wyobraźni, będącej jedyną perspektywą na spędzanie wolnego czasu. "A może by tak..."- szepnęła, urywając myśl.
Zbliżał się wieczór, to też pobyt u babci dobiegał końca. Dom Leny oddalony był od miejsca sielanki o dwie nazwy ulic i plac Balzarego- miejsce spotkań okolicznej młodzieży. Ten ostatni wydawał się Lenie o tej porze nie do przejścia, siedzący tam chłopcy wlepiali w nią swoje zaczerwienione z przepicia i zaszklone od dymu papierosowego oczy, mamrocząc coś pod nosem. "O co im właściwie chodzi?" - zastanowiła się przyspieszając kroku. Z ulga odetchnęła dopiero przekraczając próg mieszkania. Nie odzywając się do reszty domowników, pobiegła do swojego zacisza. Pomarańczowe ściany pokoju potrafiły wprawić w dobry nastrój nawet największego ponuraka. To też ku zdziwieniu rodziców Lena przebywała w nim tak często. Zwykle zaczytywała się jakimiś błahymi romansami bądź też studiowała wytrwale biografie znanych literatów, dzisiaj jednak siedziała z komórką w ręku, którą zresztą co chwile chowała pod poduszkę, chcąc w ten sposób powstrzymać się przed wysłaniem wiadomości. Jednak w mgnieniu oka telefon znów wylądował w dłoni...
Poleć artykuł znajomym
Pobierz artykuł
Dodaj artykuł z PP do swojego czytnika RSS
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • E-mail znajomego:
  • E-mail polecającego:
  • Poleć ten artykuł znajomemu
  • Znajomy został poinformowany
INES · dnia 17.01.2009 23:18 · Czytań: 831 · Średnia ocena: 2 · Komentarzy: 9
Komentarze
Samuel Niemirowski dnia 18.01.2009 01:58
Lena, Oliwia, Gabryśka... ciekawy dobór imion ;)
emilec12 dnia 18.01.2009 18:02 Ocena: Przeciętne
Tytuł przykuwający uwagę, ale ani opisane bohaterki, ani zarys początku historii jakoś mnie już nie zainteresował. Poczekam na dalszy ciąg, może się coś w tej materii zmieni :). Przejrzyj dokładniej tekst, jest kilka błędów.
SzalonaJulka dnia 18.01.2009 18:33
Tytuł tak stylowo kiczowaty, że aż zwraca uwagę. Początek równie "wzniosły", potem historia niezbyt interesująca (na razie), ale za to płynnie opowiedziana - ciekawa jestem jak się rozwinie.
Wstrzymuję się z oceną do następnego odcinka :)
pozdrawiam
bassooner dnia 18.01.2009 19:25
czekam na cd nie oceniając na razie.
- w drugiej linijce "nie zrozumiałe" powinno być chyba napisane łącznie,
- godziny lepiej pisać, a nie numerować,
- przyjdą "Około 18.00. " - lepiej "około osiemnastej" bo 18.00 to 18.00,
No i to dłuuuugie zdanie:
"Zwykle zaczytywała się jakimiś błahymi romansami bądź też studiowała wytrwale biografie znanych literatów, dzisiaj jednak siedziała z komórką w ręku, którą zresztą co chwile chowała pod poduszkę, chcąc w ten sposób powstrzymać się przed wysłaniem wiadomości."
będzie bardziej czytelne jak je rozbijesz na dwa, trzy...
Miladora dnia 19.01.2009 13:11 Ocena: Przeciętne
Sporo błędów niestety, styl dość nieporadny jeszcze - czyli na doszlifowanie czeka. Niektóre zdania sztuczne, chociaż dialogi niczego sobie. Dla mnie przeciętne w tej formie... ;)
Usunięty dnia 19.01.2009 13:56
Błędy, dużo. :| Najbardziej mi doskwiera niedobór przecinków, szczególnie w dialogach. Jak dla mnie to trochę za kontrastowo wyszło, początek taki wzniosły i refleksyjny, a potem opisujesz tak zwyczajną rzecz jak opalanie. :rol: No nie wiem, może się nie znam, ale jakoś mi to nie pasuje do siebie. Zobaczę, co napiszesz dalej. ;) Nie oceniam.
zapomin dnia 19.01.2009 14:06
Tytuł zniechęca do lektury - brzmi jak z brazylijskiego serialu.
ginger dnia 19.01.2009 20:55 Ocena: Przeciętne
Tytuł tytułem - czepiać się nie będę. Za to i wykonanie kuleje, i treść najwyższych lotów to nie jest. Hmm... Na razie nie najlepiej, ale poczekam na ciąg dalszy. Może mnie Lena czymś zaskoczy...? ;)
mahuss dnia 22.01.2009 13:33 Ocena: Przeciętne
Sporo błędów - łączna/rozdzielna pisowania wyrazów jest Ci chyba całkowicie obca. Ponadto przecinki. O ile do połowy czytało mi się nawet całkiem gładko, o tyle druga połówka nacechowana moim zdaniem zbędnym pospiechem. Ogólnie mam dylemat, bo sam klimat tekstu mi się spodobał (może z tęsknoty za upalnym latem :) ) Z wykonaniem gorzej. No cóż chyba jednak punktacyjnie dopasuję się do ogółu.
Polecane
Ostatnie komentarze
Pokazuj tylko komentarze:
Do tekstów | Do zdjęć
Kazjuno
27/03/2024 22:12
Serdeczne dzięki, Pliszko! Czasem pisząc, nie musiałem… »
pliszka
27/03/2024 20:55
Kaz, w niektórych Twoich tekstach widziałam więcej turpizmu… »
Noescritura
25/03/2024 21:21
@valeria, dziękuję, miły komentarz :) »
Zdzislaw
24/03/2024 21:51
Drystian Szpil - to i mnie fajnie... ups! (zbyt… »
Drystian Szpil
24/03/2024 21:40
Cudny kawałek poezji, ciekawie mieszasz elokwentną formę… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:18
@Optymilian - tak. »
Optymilian
24/03/2024 21:15
@Zdzisławie, dopytam dla pewności, czy ten fragment jest… »
Zdzislaw
24/03/2024 21:00
Optymilian - nie musisz wierzyć, ale to są moje wspomnienia… »
Optymilian
24/03/2024 13:46
Wiem, że nie powinienem się odnosić do komentarzy, tylko do… »
Kazjuno
24/03/2024 12:38
Tu masz Zdzisław świętą rację. Szczególnie zgadzam się z… »
Zdzislaw
24/03/2024 11:03
Kazjuno, Darcon - jak widać, każdy z nas ma swoje… »
Kazjuno
24/03/2024 08:46
Tylko raz miałem do czynienia z duchem. Opisałem tę przygodę… »
Zbigniew Szczypek
23/03/2024 20:57
Roninie Świetne opowiadanie, chociaż nie od początku. Bo… »
Marek Adam Grabowski
23/03/2024 17:48
Opowiadanie bardzo ciekawe i dobrze napisane.… »
Darcon
23/03/2024 17:10
To dobry wynik, Zdzisławie, gratuluję. :) Wiele… »
ShoutBox
  • Kazjuno
  • 28/03/2024 08:33
  • Mike 17, zobacz, po twoim wpisie pojawił się tekst! Dysponujesz magiczną mocą. Grtuluję.
  • mike17
  • 26/03/2024 22:20
  • Kaziu, ja kiedyś czekałem 2 tygodnie, ale się udało. Zachowaj zimną krew, bo na pewno Ci się uda. A jak się poczeka na coś dłużej, to bardziej cieszy, czyż nie?
  • Kazjuno
  • 26/03/2024 12:12
  • Czemu długo czekam na publikację ostatniego tekstu, Już minęło 8 dni. Wszak w poczekalni mało nowych utworów(?) Redakcjo! Czyżby ogarnął Was letarg?
  • Redakcja
  • 26/03/2024 11:04
  • Nazwa zdjęcia powinna odpowiadać temu, co jest na zdjęciu ;) A kategorie, do których zalecamy zgłosić, to --> [link]
  • Slavek
  • 22/03/2024 19:46
  • Cześć. Chciałbym dodać zdjęcie tylko nie wiem co wpisać w "Nazwa"(nick czy nazwę fotografii?) i "Album" tu mam wątpliwości bo wyskakują mi nazwy albumów, które mam wrażenie, że mają swoich właścicieli
  • TakaJedna
  • 13/03/2024 23:41
  • To ja dziękuję Darconowi też za dobre słowo
  • Darcon
  • 12/03/2024 19:15
  • Dzisiaj wpadło w prozie kilka nowych tytułów. Wszystkie na górną półkę. Można mieć różne gusta i lubić inne gatunki, ale nie sposób nie docenić ich dobrego poziomu literackiego. Zachęcam do lektury.
  • Zbigniew Szczypek
  • 06/03/2024 00:06
  • OK! Ważne, że zaczęłaś i tej "krwi" nie zmyjesz już z rąk, nie da Ci spać - ja to wiem, jak Lady M.
Ostatnio widziani
Gości online:0
Najnowszy:Usunięty