Cała ta historia ma swój początek tak naprawdę w starożytności. I to nie Konstantyn Wielki, był pierwszym odkrywcą tej prostej metody ujarzmienia ludzi, czyniąc ich ślepymi, otumanionymi, a przede wszystkim zniewolonymi. Imię geniusza, który zamknął Boga w świątyni i począł czerpać haracz z modlitw i innych posług religijnych, kryje piasek saharyjskiej pustyni, a może wody Eufratu i Tygrysa. Dość, że Rzymski cwaniak postanowił sposób odświeżyć i wykorzystać. Nie musiał długo szukać. Chrystus był idealny, spokojny Bóg, bez wymagań. A może wręcz przeciwnie miał jedno wielkie wymaganie, miłości, ale było to takie niezrozumiałe dla rzymianina, jak i dla wielu urzędników, którzy służyli w kościele stworzonym przez niego, wiele wieków później. Co trwa po czas dzisiejszy. Kościół katolicki, ma bowiem jeden podstawowy cel, wspomagać rządzących poprzez ujarzmianie narodów. Czerpie przy tym zyski. Potrafi skutecznie ewoluować i odświeżać swoje oblicze, co czyni go wiekowym. On się do polityki nie miesza, on polityką jest. Należy to sobie uświadomić, od początku istnienia jest narzędziem politycznym. Nie ma bowiem bardziej posłusznych istot, niż istoty zastraszane śmiercią wieczną.

Każdy odłam, poczynając od Marcina Luta, jest dowodem, że Kościół od zawsze był zepsutą ryba, którą próbowano uzdrowić bezskutecznie. Być może uda się nowemu pokoleniu. Być może Jezus zwycięży, a tym samym miłość i równość wszystkich istot. Jest to bowiem warunek, aby ludzkość zrobiła kolejny krok i przekroczyła dwudziesty pierwszy wiek, nie tylko czasowo, ale także mentalnie.