Marku, dziękuję w imieniu pana Konstantego Ildefonsa. Przeżywał mocno twarde lądowanie na dolnej półce. Starałem się z całych sił go pocieszać, tłumacząc, że ten jego tekścik ma już sporo lat na karku i był odgrzewany zapewne po wielokroć, jak nie przymierzając stary kotlet, więc nic dziwnego, że nie rozpala czytelników do czerwoności tak, jak wiersz biały, ale Twoje dobre słowo w komentarzu pomoże mu zdecydowanie bardziej w powstaniu z kolan.

Ja, gdybyś pytał, czuję się dobrze. Dziękuję za słowa: Zakończenie nieco ożywia. . To "mój" fragmencik, wystukany na klawiaturze własnymi palcami, więc cieszę się, że Twoja reakcja nań jest tak żywiołowa.

Pzdr
JL

Przegapiłam, ale na szczęście poszłam śladami Lilah i trafiłam na fajny wiersz.

Jak zwykle dowcipem skrzące słowa Tak trzymać.