Zimowa miłość w swetrze starym

zawsze chodzi na spacer do pary

w ciepłych butach wszystkie zaspy ominie.

Potem kołnierz z czułością poprawi. Jak to w zimie.

Zimowa miłość w rękawiczkach i czapce.

Przysiądzie sobie czasem na ławce.

Pochucha w ręce, bo zimno. Przytuli.

Czerwonym nosem rozczuli.

Zimowa miłość jest taka zimowa.

Czasami ze śnieżycą lubi powirować.

Czasami ma ochotę jeszcze w zaspę śnieżną wskoczyć.

Czasami sypnie śniegiem prosto w oczy.

Zimowa miłość po chłodzie, zawsze w fotelu się grzeje.

Żółtym uśmiechem w herbacie, ciepło do mnie się śmieje.

Potem przytuli się mocno, powie jak bardzo mnie lubi.

A ja pozamykam okna dokładnie, by ciepła tego nie zgubić.