Dlaczego widzę tyle barw,
tyle kolorów?
Jak w matni.
Gdyby świat szary mi się jawił,
byłoby łatwiej.
Nie zaczarowałby mnie wtedy,
kolor ust twoich,
malinowy.
A oczy zielone, błyszczące
nie zawróciłyby głowy.
Nie raziłby mnie uśmiech
promieniem szczerozłotym.
Ani róż delikatnych policzków
nie wpędziłby mnie w kłopoty.
Słowa wypowiadane bezbarwnie
nie poruszyłyby serca.
Czemu, by mnie oczarować
użyłaś barw kobierca.
Kolorami się pojawiłaś
tak nagle,
jak tęcza na błękicie.
Palety uczuć użyłaś
i zachlapałaś mi życie.
A potem tak samo nagle
zniknęłaś,
rozmyłaś się tęczowo.
I zostawiłaś mnie samego,
bez kolorów nad głową.