No to lecimy. Wiersz jest pretekstowy, w stosunku do puenty. Był pomysł i trzeba było go czymś nadbudować. Niestety, znów niechlujnie. W pierwszym wersie inwersja, rodem z Akademii pana Kleksa. Drugi wers. Związek frazeologiczny "napięcie zawisa" co najmniej wątpliwy. "Nie słyszę głosów z oddali". Dlaczego z oddali? To znów jest pretekstowe. "Słodki, aż usta bolą" znów wątpliwy związek frazeologiczny. Przynajmniej ja nie znam nikogo, kogo od słodyczy, bolałyby usta. Zęby i owszem, ale usta?
Dlaczego melodramat miałby się kończyć solą w oku? W jaki sposób.? Następny nieprzemyślany związek frazeologiczny. Zastanów się nad logiką strofy: "Ekran swą bielą wymazał wszystko. Choć jeszcze w sercu wątek się tli." Jak biały ekran może coś wymazać? Nie rozumiem. Jaki wątek się tli? W ostatniej strofie inwersja. Drobna, ale łatwo się potknąć. Aniu. Wiersz, to tak skondensowana forma, że każde pojedyncze słowo ma ogromne znaczenie. Nie można go umieścić ot tak sobie. Wiem. Gorzkie jest to co napisałem, ale jak to mówią: Gorzki lek, najlepiej leczy. Materiał do gruntownego przemyślenia i analizy. Bez urazy. Pozdrawiam.