To nie noc muzeów, chociaż faktycznie późno i mogą dziwić
otwarte wnętrza; kobiety, które zakładają, że noga zdjęta z nogi
uwierzytelnia dobrą wiarę. Zostało wiele do zwiedzenia
i pełnia wrażeń, wymykająca się pojęciu jak zwierzę
 
które potrafi z ramion wydobyć ciepło futra. Tymczasem damy
stroją się, dokonując w lustrach cudu przemiany, rozdają reprodukcje
potrzebującym. Świat powinno się powielać, każdy w tajemnicy
mógłby dorysować mu wąsy i okulary, oddać własną przestrzeń
 
niepotrzebnie ograniczoną aktem oddania. Nagość wielu nie budzi
zainteresowania, nawet przy wejściu do piekła, kiedy kwiaty zła
rozchylają się i zapraszają. Usiądź na chwilę przed podróżą, każdy
z następnych kręgów i tak cię zatrzyma, odbierając odcisk ust
 
ale nie powiesz pocałunek, bo przecież nie do uwierzenia
mieliśmy dążyć, za wszelką cenę odkrywając do kogo wcześniej
należały nasze ciała. Na kogo jeszcze można się nie doczekać.