jak pies leżałem na szarej kostce

widziałem bramę czarną postać

nikt nie wołał wystarczyło słowo by wejść

błagałem zostaw mnie w zanadrzu kilka spraw

wytłumaczyć daj czas bym zrozumiał

po co człowiek śpieszy się dokąd mam dojść

droga zwęża się z wiekiem siwieje głowa

teraz wiem rozumiem że prezentem niebo

wiedziesz nas kusisz na pokuszenie

wolną wolą wybrałem drogę którą pójść mogę

z podniesioną głową chwaląc wielkie Twoje imię

pozwól dotrwać przy rodzinie wychować dobro

zejść ze świata z honorem dobrym słowem

nie oglądać się wstecz by nie stać się słupem soli

by umrzeć i narodzić się na nowo wielbiąc Ciebie