piosenka o braciach Słowianach


kiedy bracia Słowianie siadają do stołu
nie ma tematu w którym nie mieliby racji
każdą rzecz postawią na ostrzu noża
a wątpliwości przygniotą pięścią do blatu

kiedy bracia Słowianie postanawiają się upić
robią to zawsze do samego końca do szklanej
pustki spojrzenia wytartych podszewek kieszeni
do najciemniejszych głębin swojego DNA

kiedy bracia Słowianie idą się modlić
sam Bóg przystawia ucho do ścian świątyni
i rozpalają się jego myśli rozświetla dusza
lecz potem ten sam Bóg łapie się za głowę
że znów tak łatwo dał się oszukać

kiedy bracia Słowianie zaczynają kochać
są w stanie przemierzyć pół świata bez serca
potrafią dotrzeć na skraj i zaraz z tego skraju powrócić
by ucałować dłoń w której to serce zostawili

wreszcie
kiedy bracia Słowianie wyruszą na wojnę
nie zdradzą nikogo nawet fotografii nie oddadzą piędzi niczego
spotkają się tylko w centrum piekła które
sami sobie zgotują lub do którego pośle ich

bliźniaczy brat – honor